แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องระบุเดือนและ พ.ศ.ที่จำเลยทำสัญญากู้เงินโจทก์แล้วระบุว่า หนังสือกู้นั้นถูกพวกปล้นเก็บไป แม้ไม่ระบุวันวันที่กู้ ก็ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม
ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาบางข้อ เมื่อผู้ฎีกาไม่อุทธรณ์คัดค้านคำสั่งศาลฎีกาก็รับวินิจฉัยเฉพาะข้อฎีกาที่ศาลเดิมสั่งรับ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อเดือนเมษายน 2488 จำเลยได้ทำหนังสือกู้ยืมเงินโจทก์ 1,500 บาท จะใช้ภายใน 6 เดือน เมื่อเดือนกรกฎาคมผู้ร้ายปล้นทรัพย์แล้วเอาหนังสือสัญญากู้นั้นไปด้วย ขอให้จำเลยใช้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยใช้เงินตามฟ้อง
จำเลยฎีกาหลายข้อ แต่ศาลชั้นต้นสั่งรับเฉพาะฎีกาข้อที่คัดค้านว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม
ศาลฎีกาตัดสินว่า ฎีกาข้ออื่นศาลชั้นต้นสั่งไม่รับแล้วจำเลยมิได้ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง จึงวินิจฉัยเฉพาะข้อฎีกาที่ศาลเดิมสั่งรับ ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์กล่าวฟ้องชัดว่าเมื่อเดือนเมษายน 2488 จำเลยทำหนังสือกู้เงินโจทก์ ไปแล้วและยังกล่าวด้วยว่า จำเลยเขียนสัญญาด้วยตนเอง แต่สัญญานั้นถูกผู้ร้ายลักไป นัยว่า โจทก์ได้ปฏิบัติการฟ้องแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 172 แล้วไม่สมควรบังคับให้ระบุวันอันไม่สามารถระบุได้ จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลล่าง
