คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 269/2501

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อศาลมีคำสั่งตัดพยานจำเลยไม่ให้สืบต่อไปแล้วสั่งให้สืบพยานโจทก์ เช่นนี้จำเลยต้องโต้แย้งไว้ในสำนวนเพื่อเมื่อศาลมีคำพิพากษาแล้วจำเลยจะได้อุทธรณ์ฎีกาในข้อนั้นได้ถ้าไม่โต้แย้งไว้จะมาอุทธรณ์ฎีกาภายหลังไม่ได้
สัญญาเช่าไม่ได้ทำเป็นหนังสือเมื่อผู้ให้เช่าบอกเลิกสัญญาแล้วย่อมมีสิทธิฟ้องขับไล่ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์กับนางเติมภรรยามีกรรมสิทธิ์ที่สวนโฉนดเลขที่ 2635 ตำบลคลองขุนพิทักษ์ อำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรีเนื้อที่ 15 ไร่ 3 งาน 32 วา เมื่อเดือนธันวาคม 2493 จำเลยได้เช่าที่สวนของโจทก์ดังกล่าวข้างต้นทำ ค่าเช่าปีละ 2,400 บาท การเช่าไม่ได้ทำหนังสือ เช่าคราวละ 1 ปี จำเลยค้างค่าเช่า พ.ศ. 2495 รวม 900 บาท พ.ศ. 2496-2497 ยังไม่ได้ชำระ ครั้นเดือน 7พ.ศ. 2497 โจทก์จึงบอกเลิกการเช่าและให้จำเลยรื้อเรือนไป แต่จำเลยไม่ยอมออกจึงมาฟ้องให้ศาลขับไล่จำเลย

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้เช่าสวนโจทก์ แต่สวนนี้เป็นของนางล้อมจำเลยซื้อแต่เงินไม่พอจึงให้โจทก์ออกเงินให้ 10,000 บาท และเวลาโอนให้ใส่ชื่อโจทก์และนางเติมภรรยา โดยสัญญาว่าจำเลยเป็นหนี้โจทก์ 10,000 บาท ทั้งดอกเบี้ยและค่าป่วยการอีก 5,000 บาทเป็น 15,000 บาท โดยจำเลยผ่อนชำระปีละ 2,400 บาทจนกว่าจะชำระเสร็จแล้วโจทก์จะโอนกรรมสิทธิ์ให้จำเลยภายหลัง จำเลยได้ครอบครองที่พิพาทตลอดมา โดยผ่อนชำระเงินให้โจทก์โดยไม่ได้ติดค้าง ผ่อนไปได้ 12,000 บาท ยังค้างอีก 3,000 บาท โจทก์ไม่เคยขับไล่และฟ้องแย้งให้ศาลบังคับให้โจทก์รับเงินอีก 3,000 บาท แล้วโอนที่ให้จำเลย

โจทก์แก้ฟ้องแย้งว่าเจ้าของขายที่ให้โจทก์โดยตรง เป็นราคา 20,000 บาท แต่เกรงจะเสียค่าธรรมเนียมมากจึงทำเป็นขายกัน 10,000 บาท โจทก์ไม่ได้ออกเงินทดรองให้จำเลยซื้อสวน เมื่อโจทก์ซื้อแล้วจำเลยได้เช่าโจทก์ทำตลอดมา

ศาลชั้นต้นทำการพิจารณาสืบพยานจำเลย 2 ปากแล้วสั่งงดสืบพยานจำเลยที่เหลือ คงสืบพยานโจทก์ต่อไป แล้วพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยชี้ขาดในข้อกฎหมายที่จำเลยฎีกาว่า

1. เมื่อศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานจำเลยแล้ว จำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งไว้ก่อนที่ศาลชั้นต้นได้มีคำพิพากษา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226 จำเลยจึงไม่มีสิทธิที่จะอุทธรณ์ฎีกาในข้อนี้ได้

2. แม้สัญญาเช่าระหว่างโจทก์กับจำเลยจะไม่ได้ทำเป็นหนังสือต่อกัน เมื่อโจทก์ได้บอกเลิกการเช่ากับจำเลยโดยชอบแล้ว ย่อมมีสิทธิฟ้องขับไล่จำเลยได้ หาขัดกับประมวลแพ่ง ฯ มาตรา 538 ไม่

จึงพิพากษายืน

Share