แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ครอบครองที่ดินอยู่ก่อนใช้ พรบ ออกโฉนดที่ดินฉะบับที่ 6 นั้น โดยมิได้จดทะเบียน แม้เจ้าพนักงานสั้งให้ออกจากที่ดินไม่ยอมออก ก็ไม่มีความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พรบ ออกโฉนดที่ดิน (ฉะบับที่ ๖ ) พ.ศ. ๒๔๗๙ ม. ๑๕ โดยกล่าวว่า จำเลยเข้าครอบครองที่ดินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน โดยมิได้รับอนุญาตเจ้าหน้าที่ยังมีอำนาจได้สั่งให้จำเลยออกไปเสียจากที่ดินดังกล่าว จำเลยขัดขืนไม่ยอมออก
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยมิได้มีสิทธิครอบครองมาก่อนวันใช่ พรบ ออกโฉนดที่ดิน พ.ศ. ๒๔๗๙ (ฉะบับ ที่ ๖) การที่จำเลยเข้าครอบครองที่ดินโดยมิได้รับอนุญาตและเจ้าพนักงานได้สั่งให้จำเลยออกจากที่ดิน จำเลยขัดขืนไม่ยอมออกไปเช่นนี้ จำเลยย่อมมีผิดตาม โจทก์ฟ้อง พิพากษา จำคุก จำเลยคนละ ๑๐ วัน
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยได้ครอบครองอยู่ในที่รายพิพาทนี้ก่อนใช้ พรบ ออกโฉนดที่ดิน (ฉะบับที่ ๖ ) พ.ศ. ๒๔๗๙ จำเลยจึงไม่ไม่มีความผิดตามโจทก์ฟ้อง พิพากษายกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยได้ครอบครองที่ รายนี้อยู่ก่อนวันใช้ พรบ ที่กล่าว แม้จะฟังว่าจำเลยมิได้จดทะเบียนดังโจทก์ ฎีกาก็ดี ก็ไม่ทำให้จำเลยมีความผิดตามโจทก์ฟ้อง เพราะมาตรา ๑๓ นั้น ไม่ได้บัญญัติว่า เมื่อไม่ได้จดทะเบียนแล้ว ไม่ให้ถือว่าเป็นการครอบครองอยู่ก่อนวันใช้ พรบ จึง พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
