แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาตให้จำเลยเลื่อนคดี และให้งดการส่งเอกสารไปตรวจพิสูจน์ เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาเมื่อจำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งดังกล่าวไว้ จำเลยจึงอุทธรณ์คัดค้านคำสั่งดังกล่าวไม่ได้ แม้ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาในปัญหาสองข้อนี้ศาลฎีกาก็ไม่วินิจฉัยให้
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน 133,008 บาท พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ฎีกาของจำเลยในข้อ 2 ก. ซึ่งเป็นฎีกาว่าศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่อนุญาตให้จำเลยเลื่อนคดีตามที่จำเลยยื่นคำร้องขอเลื่อน และข้อ 2 ข. ที่ว่าศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้งดการส่งเอกสารไปตรวจพิสูจน์ลายมือชื่อจำเลยในหนังสือรับสภาพหนี้ที่โจทก์อ้างว่าจำเลยทำให้เป็นการไม่ถูกต้องนั้น เห็นว่าคำสั่งดังกล่าวของศาลชั้นต้นเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226(2) บัญญัติบังคับไว้ห้ามมิให้อุทธรณ์เว้นแต่คู่ความฝ่ายนั้นได้โต้แย้งคำสั่งนั้นไว้ ไม่ปรากฏในห้องสำนวนว่าจำเลยได้โต้แย้งคำสั่งดังกล่าวของศาลชั้นต้นไว้ จำเลยจึงอุทธรณ์คัดค้านคำสั่งดังกล่าวไม่ได้ จำเลยจึงยกปัญหาสองข้อนี้ขึ้นฎีกาไม่ได้ แม้ศาลชั้นต้นจะสั่งรับมา ศาลฎีกาจึงไม่วินิจฉัยให้
คดีคงมีปัญหาจะต้องวินิจฉัยตามฎีกาข้อ 2 ค. ว่า โจทก์มีสิทธิเรียกให้จำเลยชำระค่าจ้างตามฟ้องหรือไม่”
พิพากษายืน
