แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 4 ร่วมกับพวกกระทำผิดฐานลักทรัพย์ในเวลากลางคืนกระทงหนึ่งกับฐานต่อสู้ขัดขวางและพยายามฆ่าเจ้าพนักงาน อีกกระทงหนึ่ง ให้ลงโทษฐาน พยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งเป็นกระทงหนัก วางโทษจำคุก 18 ปี มิได้กำหนดโทษในความผิดฐานลักทรัพย์ไว้ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน เช่นนี้ จำเลยที่ 4 ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงในความผิดฐานลักทรัพย์ได้
ย่อยาว
คดีสองสำนวนนี้ ศาลรวมพิจารณาพิพากษาเข้าด้วยกัน โดยสองสำนวนนี้จำเลยเป็นบุคคลเดียวกัน และเหตุการณ์ต่อเนื่องกันสำนวนแรก โจทก์ฟ้องว่า ในคืนเกิดเหตุ มีคนร้ายลักรถยนต์ของผู้เสียหายไป ต่อมาเจ้าพนักงานยึดรถที่ถูกลักและจับจำเลยทั้งสี่ได้ ทั้งนี้ โดยจำเลยทั้งสี่ร่วมกันลักหรือรับของโจรรถคันนี้ ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสี่ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335, 357, 83สำนวนหลัง โจทก์ฟ้องว่า เมื่อจำเลยทั้งสี่ลักหรือรับของโจรรถยนต์นั้นแล้วเจ้าพนักงานตำรวจจะจับกุมจำเลย จำเลยร่วมกันต่อสู้ขัดขวางและได้ใช้ปืนยิง พยายามฆ่าเจ้าพนักงานตำรวจ ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสี่ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 ประกอบมาตรา 80, 138, 140
จำเลยทั้งสี่ให้การปฏิเสธทั้งสองสำนวน
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยทั้งสี่ลักรถยนต์ของผู้เสียหายไปและจำเลยที่ 4 ใช้อาวุธปืนยิงเจ้าหน้าที่ตำรวจขณะจะจับกุมจำเลยพิพากษาว่าจำเลยทั้งสี่มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335และจำเลยที่ 4 มีความผิดตามมาตรา 289(2) ประกอบด้วยมาตรา 80และมาตรา 138, 140 วรรคแรก อีกกระทงหนึ่ง แต่ให้ลงโทษตามมาตรา 289(2), 80 ซึ่งเป็นกระทงหนัก ตามมาตรา 91 ประกอบด้วยมาตรา 52(1) ให้จำคุกจำเลยที่ 1 มีกำหนด 4 ปี ลดมาตราส่วนโทษให้จำเลยที่ 2, 3 ตามมาตรา 75 คนละกึ่ง แล้วคงจำคุกคนละ 2 ปีและจำคุกจำเลยที่ 4 มีกำหนด 18 ปี ข้อหาอื่นสำหรับจำเลยที่ 1, 2, 3ให้ยกฟ้อง
โจทก์และจำเลยทั้งสี่อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 4 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลล่างทั้งสองพิพากษาว่า จำเลยที่ 4มีความผิดฐานลักทรัพย์ด้วย แต่ลงโทษจำเลยที่ 4 ฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ ซึ่งเป็นกระทงที่หนักที่สุดมิได้กำหนดโทษในความผิดฐานลักทรัพย์ จำเลยที่ 4 จึงฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงในความผิดฐานลักทรัพย์นี้ได้ แล้วศาลฎีกาฟังว่า จำเลยที่ 4 กระทำผิดตามที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยมา
พิพากษายืน
