แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยยื่นฎีกาพร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถาศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาต และให้จำเลยนำเงินค่าธรรมเนียมที่จะต้องวางและชำระต่อศาลมาวางภายใน 15 วัน จำเลยฎีกาคำสั่งศาลฎีกาสั่งให้ยกคำร้อง จำเลยจึงได้นำค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกามาชำระ เมื่อจำเลยไม่วางเงินค่าธรรมเนียมภายในเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้ ย่อมถือว่าจำเลยมิได้ยื่นฎีกาให้ถูกต้องตามกฎหมายภายในกำหนดเวลาจึงไม่เป็นฎีกาที่จะรับไว้พิจารณา
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้คู่ความฟังเมื่อ 24 กันยายน2502 จำเลยยื่นฎีกาเมื่อ 22 ตุลาคม 2502 พร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นทำคำสั่งเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2502 ไม่อนุญาตให้จำเลยฎีกาอย่างคนอนาถา และให้จำเลยนำเงินค่าธรรมเนียมที่จะต้องวางและชำระศาลมาวางภายใน 15 วันจำเลยฎีกาคำสั่งดังกล่าว ศาลฎีกาสั่งว่าศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้จำเลยฎีกาอย่างคนอนาถาชอบแล้ว ให้ยกคำร้องของจำเลย เมื่อจำเลยฟังคำสั่งศาลฎีกาแล้วได้นำค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกามาชำระ (คือนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมใช้แทนมาวาง กับเสียค่าธรรมเนียมฎีกาด้วย) ในวันที่ 12 พฤษภาคม 2503 ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาตให้จำเลยฎีกาอย่างคนอนาถานั้น ศาลได้สั่งให้จำเลยนำเงินค่าธรรมเนียมที่จะต้องวางและชำระศาลมาวางภายใน 15 วัน แต่จำเลยก็มิได้นำมาวางภายในกำหนดฉะนั้น เมื่อไม่วางเงินค่าธรรมเนียมภายในเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้ จึงถือว่าจำเลยมิได้ยื่นฎีกาให้ถูกต้องตามกฎหมายภายในกำหนดเวลาที่กฎหมายบัญญัติไว้ จึงไม่เป็นฎีกาที่จะรับไว้พิจารณา
พิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ
