แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การฎีกาในเรื่องคำขอเฉลี่ยหนี้ ชอบที่จะเรียกค่าขึ้นศาลจากผู้ฎีกาเพียง 200 บาท ตามตาราง 1 ข้อ 2 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติม โดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 7) มาตรา 4
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยในฐานะทายาทของนายคำชำระหนี้เงินกู้ ๔๐,๐๐๐ บาท โจทก์บังคับคดียึดที่ดินของนายคำขายทอดตลาดเพื่อชำระหนี้ ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเฉลี่ยทรัพย์ โจทก์คัดค้าน ศาลชั้นต้นสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องเฉลี่ยหนี้ได้ตามคำร้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกคำร้องขอเฉลี่ยของผู้ร้อง
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้ร้องมีสิทธิขอเฉลี่ยได้ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นแล้วพิพากษากลับ ให้ผู้ร้องในฐานะเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ ๑๔๒/๒๕๑๘ ของศาลจังหวัดระยอง เฉลี่ยหนี้ในเงินค่าขายทอดตลาด ๒๕,๑๐๐ บาท ในคดีนี้ได้ให้โจทก์ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมทั้ง ๓ ศาลแทนผู้ร้อง โดยกำหนดค่าทนายความเป็นเงิน ๑,๕๐๐ บาท อนึ่ง คดีนี้เป็นฎีกาคำสั่งเรื่องคำขอเฉลี่ยหนี้ ชอบที่จะเรียกค่าขึ้นศาลจากผู้ฎีกาเพียง ๒๐๐ บาท ตามตาราง ๑ ข้อ ๒ ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ ๗) พ.ศ.๒๕๒๑ มาตรา ๔ ให้ศาลชั้นต้นคืนค่าขึ้นศาลส่วนมี่เรียกเกินมาในฎีกาให้ผู้ร้องไปด้วย
