แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเดินรถขนส่งสาธารณะทับเส้นทางที่โจทก์ได้รับอนุญาตขนส่งประจำทาง ไม่ใช่ลักษณะพาผู้โดยสารไปท่องเที่ยว ทำให้รายได้ของโจทก์ตกต่ำ เป็นละเมิด
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์อัตราวันละ 472 บาท และห้ามเดินรถบนเส้นทางที่โจทก์ได้รับอนุญาตจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยมีว่ากิจการเดินรถของจำเลยมีลักษณะเป็นการแข่งขันกับโจทก์หรือไม่ เห็นว่า โจทก์ได้รับอนุญาตให้ประกอบการขนส่งประจำทางด้วยรถยนต์โดยสารในเส้นทางกรุงเทพฯ-เชียงใหม่ กรุงเทพฯ-อุดรธานี และกรุงเทพฯ-หนองคาย ตามเอกสารหมาย จ.4 จ.5 และ จ.6 ส่วนจำเลยได้รับอนุญาตให้ทำการขนส่งสาธารณะด้วยรถยนต์ ได้จัดรถยนต์รับส่งผู้โดยสารในเส้นทาง 3 สายที่โจทก์ได้รับอนุญาต โดยมีสถานีจอดรถที่ต้นทางและปลายทางจำหน่ายตั๋วโดยสารเป็นรายบุคคล เวลาที่รถออกจากสถานีแน่นอนเป็นประจำทุกวัน จำเลยไม่รับผู้โดยสารระหว่างทาง แม้จะมีบริการผู้โดยสารดีกว่ารถของโจทก์ แต่เมื่อรถถึงปลายทางผู้โดยสารก็ต่างแยกย้ายกันไป หาได้อยู่ในลักษณะพาผู้โดยสารไปท่องเที่ยวหรือทัศนาจรแต่อย่างใด เป็นการรับผู้โดยสารในเส้นทางเดียวกับของโจทก์นั่นเอง กิจการของจำเลยถือได้ว่า เป็นการแข่งขันกับกิจการเดินรถของโจทก์ ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย เป็นการละเมิดต่อโจทก์ โจทก์มีอำนาจฟ้อง ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายชัดแจ้งว่า การที่จำเลยนำรถมาวิ่งรับส่งผู้โดยสารและเก็บค่าโดยสารในเส้นทางที่โจทก์ได้รับอนุญาต ทำให้รายได้ของโจทก์ตกต่ำลงกว่าที่เคยได้รับอย่างไร จึงไม่เป็นฟ้องที่เคลือบคลุมค่าเสียหายที่ศาลล่างทั้งสองกำหนดมานั้นชอบแล้ว”
พิพากษายืน
