คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2622/2534

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์เกี่ยวกับสิทธิของโจทก์ในการขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนศาลพิพากษา เมื่อปรากฏว่าศาลฎีกาได้พิจารณาเนื้อหาแห่งคดีและทำคำพิพากษาเสร็จแล้ว ทำให้ปัญหาในเรื่องการขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนศาลพิพากษาตามฎีกาของโจทก์ไม่มีประโยชน์ที่จะวินิจฉัยอีกต่อไป ศาลฎีกาให้จำหน่ายคดี.

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นมีคำสั่งอายัดที่ดินทรัพย์มรดกตามคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพิพากษาในกรณีฉุกเฉินของโจทก์รวม2 ครั้ง ต่อมาผู้ร้องสอดทั้งสองยื่นคำร้องว่า ที่ดินที่ศาลชั้นต้นสั่งอายัดไว้นั้นมิใช่ทรัพย์มรดก หากแต่เป็นทรัพย์ส่วนตัวของผู้ร้องสอดทั้งสอง ขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องของผู้ร้องสอดทั้งสองและมีคำสั่งถอนการอายัด
ศาลชั้นต้นยกคำร้อง
ผู้ร้องสอดทั้งสองอุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้ร้องสอดทั้งสอง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยในส่วนนี้เป็นกรณีของการขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพิพากษา ซึ่งโจทก์ฎีกาว่า เหตุผลในคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ทำให้สิทธิของโจทก์ในเรื่องการขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพิพากษาถูกยกเลิกไปทั้งหมดเป็นการไม่ถูกต้อง เห็นว่า ฎีกาของโจทก์ในส่วนนี้ขึ้นมาสู่การพิจารณาของศาลฎีกาพร้อมกับข้อพิพาทในเนื้อหาแห่งคดีที่มีการขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพิพากษาตามปัญหานี้ และศาลฎีกาได้พิจารณาเนื้อหาแห่งคดีและทำคำพิพากษาเสร็จแล้ว ทำให้ปัญหาในเรื่องการขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพิพากษาตามฎีกาของโจทก์ฉบับนี้ไม่มีประโยชน์ที่จะวินิจฉัยอีกต่อไป
จึงให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความของศาลฎีกา.

Share