แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องจำเลยในประเด็นอย่างเดียวกับคดีที่จำเลยเคยฟ้องโจทก์ และศาลได้พิพากษาแล้ว เช่นนี้ ฟ้องโจทก์ย่อมต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 144
(อ้างฎีกาที่ 1165/2492)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นายม้วนคนขับรถของจำเลยขับรถโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อชนรถของโจทก์ ขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย
จำเลยให้การว่า รถของโจทก์จำเลยชนกันนั้น จำเลยได้ฟ้องโจทก์เรียกค่าเสียหายตามคดีแพ่งแดงที่ ๑๑๖/๒๕๐๔ โจทก์แพ้คดีต้องใช้ค่าเสียหาย โจทก์จึงมาฟ้องคดีนี้ไม่ได้
ศาลจังหวัดราชบุรีพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่า โจทก์มีสิทธิฟ้องได้ไม่ต้องห้ามตามมาตรา ๑๔๔ หรือ ๑๔๘
ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ได้ความว่า ในกรณีที่รถของโจทก์จำเลยชนกันนี้จำเลยได้ฟ้องโจทก์ให้รับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่จำเลยตามคดีแดงที่ ๑๑๖/๒๕๐๔ ของศาลจังหวัดราชบุรี เมื่อศาลพิพากษาให้โจทก์นี้รับผิดใช้ค่าเสียหายแก่จำเลยนี้และคดีอยู่ในระหว่างอุทธรณ์ โจทก์ได้ยื่นฟ้องขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหายในกรณีที่รถชนกันรายนี้ ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องของโจทก์ในคดีก่อนและฟ้องของโจทก์ในคดีนี้ต่างฟ้องร้องว่ากล่าวให้อีกฝ่ายหนึ่งรับผิดใช้ค่าเสียหายในเรื่องรถของโจทก์จำเลยชนกันในกรณีรายเดียวกันนั่นเอง ประเด็นแห่งคดีทั้งสองก็มีอยู่ว่า เหตุที่รถชนกันนั้นเป็นความผิดของฝ่ายใด ฉะนั้น คดีทั้งสองจึงมีประเด็นอย่างเดียวกันและคู่ความเดียวกัน เมื่อคดีที่โจทก์ฟ้องนี้มีประเด็นอย่างเดียวกับคดีที่จำเลยเคยฟ้องโจทก์และศาลได้พิพากษาแล้ว ก็ต้องห้ามมิให้ดำเนินกระบวนพิจารณาใหม่อีกตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๔๔
พิพากษายืน
