แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 29 ส.ค. 2499 จำเลยออกเช็คไม่มีเงิน ขอให้ลงโทษชั้นพิจารณาตัวโจทก์เบิกความว่า วันที่ 20 ส.ค.2499 จำเลยเขียนเช็คและเอามาแลกเงินสดจากโจทก์ไป ในเช็คนั้นลงวันสั่งจ่าย วันที่ 29 ส.ค. 2499 เช่นนี้ จะถือว่า ทางพิจารณาได้ความว่า ทำผิดวันที่ 20 ต่างกับฟ้องซึ่งระบุว่า จำเลยออกเช็ควันที่ 29 และยกฟ้องเสียเลย หาได้ไม่ เพราะในกรณีเช่นนี้ถือว่า วันที่ 29 ส.ค. 2499 เป็นวันที่จำเลยออกเช็คส่วนวันที่ 20 ส.ค. 2499 นั้น เป็นเพียงวันเขียนเช็คและจำเลยก็มิได้หลงต่อสู้เพราะจำเลยรับว่า ได้ออกเช็คจริงแต่เป็นวันอื่น
(อ้างฎีกาที่ 415/2502)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒๙ ส.ค. ๒๔๙๙ เวลากลางวันจำเลยออกเช็คให้โจทก์สั่งจ่ายเงิน ๑๐,๐๐๐ บาท แลกเงินสดจากโจทก์ไป ๑๐,๐๐๐ บาท โดยจำเลยเจตนาไม่ให้มีการจ่ายเงินตามเช็ค ต่อมา วันที่ ๒ ม.ค. ๒๕๐๐ โจทก์นำเช็คไปขึ้นเงินธนาคารปฏิเสธเพราะจำเลยไม่มีเงินในบัญชี ศาลแขวงพระนครใต้ไต่สวนแล้วสั่งคดีมีมูล
จำเลยปฏิเสธว่า ตามวันเวลาที่โจทก์ฟ้อง จำเลยไม่ได้ออกเช็คให้โจทก์ แต่ได้ออกเช็คให้โจทก์ในวันอื่นเป็นเรื่องออกเพื่อประกันเงินแชร์เปียหวย
โจทก์อ้างตนเองเป็นพยานเบิกความว่า จำเลยต้องการเงินสด ๑๐,๐๐๐ บาท นัดจะมารับเงินวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๔๙๙ โจทก์จัดเตรียมเงินไว้ให้จำเลยได้ตรงตามนัดและวันนั้นจำเลยก็ได้เขียนเช็ครายพิพาทให้โจทก์ไว้ แต่เช็คลงวันที่ ๒๙ ส.ค. ๒๔๙๙ ซึ่งต่อมาโจทก์นำไปขึ้นเงินไม่ได้
ศาลอาญาเห็นว่า โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ ๒๙ ส.ค. ๒๔๙๙ แต่กลับนำสืบว่า จำเลยทำผิด (ออกเช็ค) วันที่ ๒๐ ส.ค. ๒๔๙๙ ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๑๙๒ วรรค ๒ พิพากษายกฟ้อง โดยไม่วินิจฉัยข้อเท็จจริงอื่น
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า โจทก์ได้รับเช็คจากจำเลยวันที่ ๒๐ ส.ค. ๒๔๙๙ แต่เช็คลงวันล่วงหน้ากำหนดให้ไปขึ้นเงินได้ในวันที่ ๒๙ ส.ค. ๒๔๙๙ ถือว่าวันทำผิดคือวันที่ ๒๙ ส.ค. ๒๔๙๙ และว่าจำเลยมิได้หลงต่อสู้แต่อย่างใด พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตาม ป.พ.พ. มาตรา ๙๘๗, ๙๘๘ (๖) จำเลยจะเขียนเช็คล่วงหน้าไว้ตั้งแต่วันใดก็ตาม ก็จะต้องถือว่า วันที่ลงในเช็คเป็นวันออกเช็คตามกฎหมาย ส่วนวันเขียนเช็คคือเขียนคำสั่งหรือใบสั่งจ่าย หาใช่วันออกเช็คไม่ ดังตัวอย่างฎีกาที่ ๔๑๕/๒๕๐๒ จึงถือได้ว่า วันออกเช็ครายพิพาท คือวันที่ ๒๙ ส.ค. ๒๔๙๙ ซึ่งตรงตามความในฟ้องโจทก์ ๆ ถือว่า วันออกเช็คตามกฎหมายเป็นวันกระทำผิด ส่วนที่โจทก์นำสืบถึงเรื่องวันที่ ๒๐ ส.ค. ๒๔๙๙ นั้น เป็นเพียงรายละเอียดแห่งการติดต่อกัน ทั้งจำเลยก็มิได้หลงต่อสู้เพราะจำเลยรับว่าได้ออกเช็คให้โจทก์จริง ศาลฎีกาพิพากษายืน
