แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีคำสั่งเลิกจ้างโจทก์โดยอาศัยอำนาจตามระเบียบของจำเลยเนื่องจากโจทก์ขับรถจำเลยชนกับรถผู้อื่น โจทก์เห็นว่าคำสั่งและระเบียบของจำเลยดังกล่าวขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน จึงเป็นการเลิกจ้าง โดยไม่เป็นธรรมจำเลยให้การต่อสู้ว่าระเบียบและคำสั่งของจำเลยไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน และชอบด้วยกฎหมายแล้ว เป็นการเลิกจ้างที่ชอบด้วยกฎหมาย ประเด็นจึงมีว่าการที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์ด้วยเหตุดังกล่าวเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรมหรือไม่
โจทก์ขับรถไปเกิดอุบัติเหตุก่อนที่ระเบียบฉบับใหม่ของจำเลยจะใช้บังคับระเบียบฉบับใหม่จึงไม่มีผลบังคับสำหรับกรณีโจทก์ คดีไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยว่าระเบียบฉบับใหม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชนหรือไม่ กรณีต้องบังคับตามระเบียบฉบับเดิมซึ่งเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างและใช้บังคับในขณะเกิดอุบัติเหตุ เมื่อได้ความว่าโจทก์ปฏิบัติหน้าที่โดยประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้จำเลยได้รับความเสียหายอันเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงซึ่งระเบียบฉบับเดิมระบุโทษให้ไล่ออกฉะนั้นที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าระเบียบของจำเลยฉบับใหม่ไม่มีผลบังคับในกรณีของโจทก์การกระทำของโจทก์ก่อให้เกิดความเสียหายแก่จำเลยอย่างร้ายแรงจำเลยมีสิทธิเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ถือว่าเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม จึงมิใช่เป็นการวินิจฉัยนอกฟ้องนอกประเด็น
โจทก์อุทธรณ์ในข้อที่มิได้อ้างมาในฟ้อง จึงมิใช่ข้อที่ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลแรงงานกลาง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่เป็นธรรม ขอให้บังคับจำเลยรับโจทก์กลับเข้าทำงานและชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า การเลิกจ้างชอบแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องอ้างว่าจำเลยมีคำสั่งเลิกจ้างโจทก์โดยอาศัยอำนาจตามข้อ ๓๕ แห่งระเบียบบริษัทขนส่งจำกัดว่าด้วยการปฏิบัติเมื่อรถของบริษัทขนส่งจำกัดเกิดอุบัติเหตุ พ.ศ. ๒๕๒๒ เนื่องจากโจทก์ขับรถของจำเลยเกิดอุบัติเหตุชนกับรถบรรทุกของบริษัทอาหารเย็นขนส่งจำกัด โจทก์เห็นว่าระเบียบและคำสั่งของจำเลยดังกล่าวขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน จึงเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม จำเลยให้การต่อสู้ว่าระเบียบและคำสั่งของจำเลยไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชนและชอบด้วยกฎหมายแล้ว เป็นการเลิกจ้างที่ชอบด้วยกฎหมาย ประเด็นจึงมีว่าการที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์ด้วยเหตุดังกล่าวเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรมหรือไม่ ได้ความว่าระเบียบบริษัทขนส่งจำกัดว่าด้วยการปฏิบัติเมื่อรถของบริษัทขนส่งจำกัดเกิดอุบัติเหตุ พ.ศ. ๒๕๒๒ ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๒๒ เป็นต้นไป แต่อุบัติเหตุในคดีนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ ๔ พฤษภาคม ๒๕๑๘ ก่อนวันที่ระเบียบนี้ใช้บังคับ ซึ่งตามระเบียบจำเลยดังกล่าวข้อ ๕๐ อันเป็นบทเฉพาะกาลระบุว่า บรรดาอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นก่อนวันที่ระเบียบนี้ใช้บังคับให้ดำเนินการตามระเบียบและวิธีปฏิบัติของบริษัทที่มีอยู่เดิมต่อไปจนกว่าจะแล้วเสร็จ ระเบียบที่มีอยู่เดิมคือระเบียบบริษัทขนส่งจำกัด ฉบับที่ ๕ ว่าด้วยการบรรจุบุคคลเข้าทำงาน วินัย และการลงโทษพนักงานบริษัทขนส่ง จำกัด พ.ศ. ๒๕๐๔ ลงวันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๐๔ เห็นได้ว่าระเบียบบริษัทขนส่งจำกัดว่าด้วยการปฏิบัติเมื่อรถของบริษัทขนส่งจำกัดเกิดอุบัติเหตุ พ.ศ. ๒๕๒๒ ไม่มีผลบังคับสำหรับกรณีของโจทก์ คดีไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยว่าระเบียบบริษัทขนส่งจำกัดว่าด้วยการปฏิบัติเมื่อรถของบริษัทขนส่งจำกัดเกิดอุบัติเหตุ พ.ศ. ๒๕๒๒ ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชนหรือไม่ แต่กรณีต้องบังคับตามระเบียบบริษัทขนส่งจำกัด ฉบับที่ ๕ ว่าด้วยการบรรจุบุคคลเข้าทำงานวินัย และการลงโทษพนักงานบริษัทขนส่งจำกัด พ.ศ. ๒๕๐๔ ซึ่งเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างและใช้บังคับอยู่ในขณะเกิดอุบัติเหตุ เมื่อได้ความว่าโจทก์ปฏิบัติหน้าที่โดยประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้บริษัทจำเลยได้รับความเสียหายอันเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง ซึ่งระเบียบของจำเลยดังกล่าวข้อ ๓๓ ระบุโทษให้ไล่ออก ฉะนั้นที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าระเบียบของจำเลยว่าด้วยการปฏิบัติเมื่อรถของบริษัทขนส่งจำกัดเกิดอุบัติเหตุ พ.ศ. ๒๕๒๒ ไม่มีผลบังคับในกรณีของโจทก์ การกระทำของโจทก์ก่อให้เกิดความเสียหายแก่จำเลยอย่างร้ายแรง จำเลยมีสิทธิเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ถือว่าเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม จึงมิใช่เป็นการวินิจฉัยนอกฟ้องนอกประเด็นดังที่โจทก์อุทธรณ์
ที่โจทก์อุทธรณ์ว่า การกระทำของโจทก์มิใช่ผลโดยตรงที่ทำให้จำเลยเสียหายจำเลยเลิกจ้างโจทก์จึงเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรมนั้น เห็นว่าประเด็นข้อนี้โจทก์มิได้อ้างมาในฟ้อง จึงมิใช่ข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลแรงงานกลาง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายืน
