แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าหนี้ระบุในคำขอรับชำระหนี้ว่าเป็นหนี้ค่าเงินยืมโดยมีสำเนาเช็คและใบคืนเช็คเป็นหลักฐานประกอบหนี้มิใช่ขอรับชำระหนี้ในมูลหนี้ตามเช็คดังนี้เช็คเป็นหลักฐานแห่งการชำระหนี้มิใช่เป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมเมื่อเจ้าหนี้ไม่มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือลงลายมือชื่อลูกหนี้ผู้กู้มาแสดงต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์หนี้เงินกู้ยืมจึงเป็นหนี้ที่จะฟ้องร้องให้บังคับคดีไม่ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา653ดังนั้นเจ้าหนี้จึงขอรับชำระหนี้ไม่ได้เพราะต้องห้ามพระราชบัญญัติล้มละลายพ.ศ.2483มาตรา94(1)
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้พิทักษ์ทรัพย์ของลูกหนี้ (จำเลย) เด็ดขาด เมื่อวันที่ 6 มีนาคม 2535 เจ้าหนี้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ในมูลหนี้เงินยืมจำนวน 2,373,805 บาท จากกองทรัพย์สินของลูกหนี้ รายละเอียดปรากฏตามบัญชีท้ายคำขอรับชำระหนี้
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์นัดตรวจคำขอรับชำระหนี้ตามพระราชบัญญัติ ล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 104 แล้ว บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ไอทีเอฟ จำกัด เจ้าหนี้รายที่ 3 โต้แย้งว่า คำขอรับชำระหนี้รายนี้ว่าเป็นหนี้เงินยืมไม่มีหลักฐานการกู้ยืมเงินเป็นหนังสือจึงเป็นหนี้ที่ฟ้องร้องบังคับคดีกันไม่ได้ ทั้งมีลักษณะเป็นการสมยอมให้ลูกหนี้ก่อหนี้โดยรู้อยู่แล้วว่าลูกหนี้มีหนี้สินล้นพ้นตัวไม่อาจขอรับชำระหนี้ในคดีล้มละลายได้
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนแล้วเห็นว่า เห็นควรให้ยกคำขอรับชำระหนี้ของเจ้าหนี้เสียทั้งสิ้น ตามพระราชบัญญัติล้มละลายพ.ศ. 2483 มาตรา 107(1)
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำขอรับชำระหนี้ของเจ้าหนี้ตามความเห็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์
เจ้าหนี้ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
เจ้าหนี้ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยในชั้นฎีกามีว่าเจ้าหนี้มีสิทธิขอรับชำระหนี้จากกองทรัพย์สินของลูกหนี้หรือไม่เห็นว่า ตามคำขอรับชำระหนี้เจ้าหนี้ระบุในคำขอรับชำระหนี้ว่าเป็นหนี้ค่าเงินยืม โดยมีสำเนาเช็คและใบคืนเช็คเป็นหลักฐานประกอบหนี้มิใช่ขอรับชำระหนี้ในมูลหนี้ตามเช็ค และตามทางนำสืบของเจ้าหนี้ตลอดจนในฟ้องอุทธรณ์และฟ้องฎีกา เจ้าหนี้ก็ยืนยันมาโดยตลอดว่าลูกหนี้กู้ยืมเงินจากเจ้าหนี้และลูกหนี้ออกเช็ค 2 ฉบับดังกล่าวชำระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ เช็คเป็นหลักฐานแห่งการชำระหนี้มิใช่เป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืม เมื่อเจ้าหนี้ไม่มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือลงลายมือชื่อลูกหนี้ผู้กู้มาแสดงต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หนี้เงินกู้ยืมจึงเป็นหนี้ที่จะฟ้องร้องให้บังคับคดีไม่ได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653ดังนั้น เจ้าหนี้จึงขอรับชำระหนี้ไม่ได้เพราะต้องห้ามตามพระราชบัญญัติ ล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 94(1) ทั้งนี้ ตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1125/2524 ระหว่าง ห้างหุ้นส่วนจำกัดจิตติแสงค้าไม้ โจทก์ นายเอ็งเพียวหรือไพศาล แซ่ตั้ง จำเลยจำเลย นายไพรัตน์ รติโอฬาร ผู้ขอรับชำระหนี้
พิพากษายืน
