แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์พิมพ์ลายนิ้วมือในคำฟ้องและใบแต่งทนาย่ โดยมีทนายโจทก์ผู้เดียวรับรอง ลายพิมพ์นิ้วมือ ซึ่งถ้าคดีอยู่ระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ศาลอาจมีคำสั่งให้คืนคำฟ้องให้โจทก์ไป ทำมาใหม่ตามประมวลกฎหมายวิธิพิจารณาความแพ่ง มาตรา 18 ได้ แต่คดีนี้ได้ดำเนินกระบวนพิจารณากันมาจนเสร็จสิ้นถึงศาลฎีกาแล้ว ตามสำนวนปรากฏว่าโจทก์ได้อ้างตนเองเบิกความเป็นพยาน และต่อมาได้พิมพ์ลายมือชื่อไว้ในอุทรธร์ของโจทก์อีกด้วย เป็นที่ชัดแจ้งว่าโจทก์ได้ยื่นฟ้องคดีนี้จริง ทั้งยังเป็นการรับรองว่าโจทก์แต่งตั้งให้ ส. เป็นทนายอีกด้วย คดีจึงไม่จำต้องคืนคำฟ้อง และในแต่งทนายให้โจทก์ไปทำมาใหม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาแสดงว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์ โจทก์มีสิทธิครอบครองให้ขับไล่จำเลยและบริวารอย่าง เข้ามาเกี่ยวข้องอีกต่อไป และให้จำเลย ช่วยกันใช้ค่าเสียหาย
จำเลยให้การว่า จำเลยที่ ๑ ซื้อที่พิพาทจากนายแพ โจทก์ไม่ได้ครอบครองที่พิพาทนานเกินกว่าหนึ่งปี คดีขาดอายุความฯลฯ
จำเลยที ๒ ให้การว่า ที่ดินพิพาทเป็นของจำเลยที่ ๑
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้นเป็นว่า โจทก์มีสิทธิครอบครองที่พิพาทให้ขับไล่จำเลยทั้งสองและบริวารออกจากที่พิพาท ให้จำเลยร่วมกันใช้ค่าเสียหาย
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์ หาใช่ของจำเลยที่ ๑ ไม่ และโจทก์ฟ้องคดียังไม่พ้นเวลา ๑ ปี นับแต่ถูกแย่งการครอบครอง
เกี่ยวกับความสมบูรณ์ของคำฟ้อง โดยที่ปรากฏว่าคำฟ้องและใบแต่งทนายโจทก์โจทก์พิมพ์ลายนิ้วมือ แต่มีทนายโจทก์ผู้เดียวรับรองลายมือพิมพ์นิ้วมือนั้น จึงเป็นปัญหาว่าคำฟ้องและใบแต่งทนายดังกล่าวนี้ จะใช้ได้หรือไม่ ศาลฎีกาเห็นว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๗๒ ได้บัญญัติ เกี่ยวคำฟ้องไว้เป็นใจความว่า…ให้ศาลตรวจคำฟ้องแล้วสั่งให้รับไว้หรือให้ยกเสีย หรือให้คืนไปตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๑๘ และในมาตรา ๑๘ วรรค ๒ ได้บัญญัติเกี่ยวกับเรื่องลายมือชื่อไว้เป็นความว่า ถ้าศาลเห็นว่าคำคู่ความที่ยื่นไว้ไม่มีลายมือชื่อศาลจะมีคำสั่งให้คืนคำคู่ความนั้นไปให้ทำมาใหม่ภายในระยะเวลาและกำหนดเงื่อนไขใด ๆ ก็ได้ตามบทกฎหมายดังกล่าวมานี้ จะเห็นได้ว่าคำฟ้องในคดีแพ่งที่ไม่มีลายมือชื่อโจทก์นั้น อาจแก้ไขเสียใหม่ให้ถูกต้องได้ คำฟ้องคดีนี้มิใช่ว่าไม่มีลายมือชื่อเสียเลยทีเดียว โจทก์ได้พิมพ์ลายนิ้วมือไว้ในคำฟ้องแล้ว เพียงแต่พยานที่รับรองลายพิมพ์นิ้วมือขาดไปคนหนึ่ง ซึ่งถ้าคดีอยู่ระหว่าง พิจารณาของศาลขั้นต้น ศาลอาจมีคำสั่งให้คืนฟ้องให้โจทก์ไปทำมาใหม่ตามมาตรา ๑๘ ได้แต่คดีนี้ได้ดำเนินกระบวนพิจารณากันมาจนเสร็จสิ้นถึงศาลฎีกาแล้ว ตามสำนวนปรากฏว่าโจทก์ได้อ้างตนเองเบิกความเป็นพยาน และต่อมาโจทก์ยังได้พิมพ์ลายนิ้วมือไว้ในอุทธรณ์ของโจทก์อีกด้วย เป็นที่ชัดแจ้งว่าโจทก์ได้ยื่นฟ้องคดีนี้จริง ทั้งยังเป็นการรับรองว่าโจทก์ได้แต่งแต่งให้นายสุนทร วีระพงศ์ เป็นทนายอีกด้วย คดีไม่จำต้องคืนคำฟ้องและใบแต่ทนายให้โจทก์ไปทำมาใหม่
พิพากษายืน
