แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดตามมาตรา 11 พ.ร.บ.โรคระบาด ฯลฯ 2474 นั้นโจทบันยายฟ้องแต่เพียงว่าเจ้าของสัตว์รู้ว่าสัตว์ของตนเปนโรคระบาดเท่านั้น ก็เปนการเพียงพอแล้ว ไม่จำต้องบันยายถึงว่าตำบนที่เกิดโรคระบาด ข้าหลวง ฯ ได้ ประกาสไห้ประชาชนซาบว่าเปนเขตตำบนที่มีโรคระบาดหรือสงสัยว่มีโรคระบาดแต่หย่างได
ย่อยาว
โจทฟ้องว่ากะบือของจำเลยที่ ๑ ตายด้วยโรคระบาดบิดลงแดงรวม ๔ ตัว จำเลยได้บังอาดสมคบกันชำแหละเนื้อกะบือจากซากกะบือที่ตาย ๓ ตัว แล้วละทิ้งส่วนแห่งซากที่เหลือไว้ไนน้ำ ส่วนกะบืออีกตัวหนึ่งที่ตายจำเลยที่ ๑ ได้บังอาดละทิ้งไว้ไนน้ำเช่นเดียวกัน ทั้งนี้โดยจำเลยทั้ง ๓ รู้หยู่แล้วว่ากะบือ ๔ ตัวนั้นตายด้วยโรคระบาด ขอไห้ลงโทสตาม พ.ร.บ.โรคระบาดปศุสัตว์และสัตว์พาหนะ ๒๔๗๔ ม.๑๑,๑๕
จำเลยไห้การปติเสธ
สาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยาโจท แล้ววินิจฉัยว่าโจทไม่ได้บันยายฟ้องว่าตำบลที่เกิดเหตุเรื่องนี้ข้าหลวงประจำจังหวัดประกาสไห้ประชาชนทราบว่าเปนเขตตำบลที่มีโรคระบาดหรือสงสัยว่ามีโรคระบาดแต่หย่างไร ฟ้องโจทจึงขาดสาระสำคัญแห่งองค์ความผิดที่บัญญัติไว้ไนม.๑๑ ไม่ชอบที่จะรับไว้พิจารนา และการกะทำของจำเลยอาดเปนความผิดตามมาตรา ๔ แต่โจทมิได้อ้างมาเปนบทขอไห้ลงโทส สาลจะลงโทสไม่ได้พิพากสายกฟ้องโจท
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสายืน
โจทดีกาว่าความผิดตาม ม.๑๑ แห่ง พ.ร.บ.โรคระบาดปศุสัตว์และสัตว์พาหนะนั้นไม่ไช่ความผิดที่ต้องกะทำพายไนเขตโรคระบาดซึ่งมีประกาสแล้ว
สาลดีกาเห็นว่าตามที่สาลล่างเข้าไจว่า คำว่าโรคระบาดตาม ม.๑๑ หมายความถึงโรคระบาดฉเพาะไนเขตที่ได้ประกาสแล้วนั้น สาลดีกาไม่เห็นพ้องด้วย เมื่อเจ้าของสัตว์รู้ว่าสัตว์ของตนเปนโรคระบาดก็พอเพียงกับความประสงค์แห่งมาตรานี้แล้ว ไม่จำเปนต้องไห้ประชาชนรู้ด้วย เจ้าของจึงจะเปนผิดและตาม ม.+ ได้บัญญัติว่าเปนความผิดกำหนดโทสไว้แล้ว ผู้ไดกะทำการต้องตามบทบัญญัติที่ว่าไว้ก็ต้องมีความผิด ดีกาโจทฟังไม่ขึ้น แต่คดีนี้สาลชั้นต้นยังมิได้พิจารนาสืบพยานตามที่จำเลยปติเสธไนข้อเท็ดจิงที่ว่าจำเลยไม่ไช่เจ้าของสัตว์และไม่รู้ว่าสัตว์นั้นตายด้วยโรคระบาดไห้ยกคำพิพากสาสาลล่างทั้ง ๒ ไห้สาลชั้นต้นดำเนินกะบวนพิจารนาต่อไปตามข้อกดหมายดังกล่าวข้างต้นแล้วพิพากสาไหม่ตามรูปความ
