แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 2 และที่ 3 รุมชกต่อยผู้ตายในขณะเกิดเหตุชุลมุนระหว่างพวกจำเลยที่ 1 กับพวกผู้ตาย แล้วจำเลยที่ 1 หยิบมีดที่ตกอยู่บนพื้นแทงผู้ตายถึงแก่ความตาย โดยจำเลยที่ 2 และที่3 ไม่อาจคาดคะเนได้ล่วงหน้าว่าจำเลยที่ 1 จะใช้มีดแทงผู้ตาย ทั้งไม่อาจเล็งเห็นได้ว่าผู้ตายจะถูกทำร้ายจนถึงแก่ความตาย และการที่จำเลยที่ 2 และที่ 3 ไม่ขัดขวางห้ามปรามจำเลยที่ 1 ก็มิใช่เป็นข้อบ่งชี้ว่าจำเลยที่ 2 และที่ 3 มีเจตนาฆ่าผู้ตาย ดังนี้ จำเลยที่ 2 และที่ 3 จึงไม่มีความผิดฐานเป็นตัวการฆ่าผู้ตายคงรับผิดเฉพาะเป็นตัวการทำร้ายผู้ตายตามมาตรา 290 เท่านั้น.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา83, 288 และริบมีดปลายแหลมของกลาง
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 288 จำคุกจำเลยคนละ 15 ปี จำเลยที่ 1ให้การว่าเป็นผู้ใช้มีดปลายแหลมขณะเกิดเหตุ จำเลยที่ 2 และที่ 3 ให้การว่าร่วมอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย เป็นประโยชน์แก่การพิจารณาอยู่บ้างซึ่งเป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงเหลือจำคุกคนละ 10 ปี ริบมีดปลายแหลมของกลาง
จำเลยที่ 2 ที่ 3 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 2 และที่ 3 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290 วรรคแรก, 83 ให้จำคุกจำเลยที่ 2 และที่3 คนละ 3 ปี
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ 2 และที่ 3 ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ‘เหตุคดีนี้เกิดขึ้นโดยกะทันหัน เมื่อพวกจำเลยโห่ร้องนายหวิน นายหวินก็เอาขวดขว้างไปที่โต๊ะพวกจำเลย นายปรีชาเข้าห้ามไม่ให้มีเรื่องพวกจำเลยกับพวกผู้ตายก็ไม่ฟัง จึงเกิดชุลมุนชกต่อยกันขึ้น จำเลยที่ 2 ที่ 3 เพียงแต่ชกต่อยผู้ตาย จำเลยที่ 1 พบมีดตกอยู่ก็หยิบมาแทงผู้ตายเช่นนี้ จำเลยที่ 2 ที่ 3 ไม่อาจคาดคะเนได้ล่วงหน้าว่าจำเลยที่1 จะใช้มีดแทงผู้ตาย ทั้งไม่อาจเล็งเห็นได้ว่าผู้ตายจะถูกทำร้ายจนถึงแก่ความตาย ในเมื่อจำเลยที่ 2 ที่ 3 เองทำร้ายผู้ตายด้วยการชกต่อยเท่านั้น ตามพฤติการณ์แห่งคดียังฟังไม่ได้ว่าจำเลยที่ 2 ที่ 3 มีเจตนาฆ่าผู้ตายเช่นเดียวกับจำเลยที่ 1 การที่จำเลยที่ 2 ที่ 3 ไม่ขัดขวางห้ามปรามจำเลยที่ 1 เมื่อจำเลยที่ 1 จะใช้มีดแทงผู้ตายนั้น มิได้เป็นข้อบ่งชี้ว่าจำเลยที่ 2 ที่ 3 มีเจตนาฆ่าผู้ตาย เพราะไม่ปรากฏว่าจำเลยที่2 ที่ 3 ยุยงส่งเสริมให้จำเลยที่ 1 แทงผู้ตายแต่อย่างใด ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น สำหรับฎีกาของโจทก์ที่ขอให้ริบมีดปลายแหลมของกลางด้วยนั้น ท้ายคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่กล่าวว่า ‘นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น’ นั้น มีผลว่าศาลอุทธรณ์ก็ให้ริบมีดของกลางเช่นเดียวกับคำพิพากษาศาลชั้นต้น’
พิพากษายืน.
