แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คำว่า”WELLCOME” เป็นนามสกุลของผู้เริ่มก่อตั้งบริษัทโจทก์โจทก์เป็นเจ้าของและได้ใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าของโจทก์มาก่อนจำเลยหลายสิบปีโจทก์จึงมีสิทธิในเครื่องหมายคำว่า”WELLCOME” และคำว่า”WELLCOMESUPERMARKET” ตามคำขอจดทะเบียนสำหรับสินค้าจำพวกที่50ของจำเลยดีกว่าจำเลยและเป็นผู้มีส่วนได้เสียที่จะร้องขอให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนดังกล่าวได้ตามมาตรา41(1)แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ.2474อันเป็นบทกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ในขณะที่โจทก์ถูกโต้แย้งสิทธิ โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ยังไม่ได้รับการจดทะเบียนสำหรับสินค้าจำพวกที่50จึงไม่อาจฟ้องคดีเพื่อป้องกันการล่วงสิทธิในเครื่องหมายการค้าของตนและห้ามผู้อื่นมิให้ใช้เครื่องหมายการค้านั้นกับสินค้าจำพวกดังกล่าวได้ดังเช่นเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ได้รับการจดทะเบียนแล้วตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ.2474มาตรา27และ28ซึ่งเป็นบทกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ในขณะเกิดข้อพิพาท
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้มีคำสั่งแสดงว่าเครื่องหมายการค้าคำว่า”WELLCOME SUPERMARKET” ตามคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 206656 เป็นเครื่องหมายการค้าที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” ของโจทก์ และโจทก์มีสิทธิดีกว่าจำเลยในเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” ให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 206656 หากจำเลยไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย ห้ามจำเลยใช้หรือยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าหรือเข้าเกี่ยวข้องใด ๆ กับเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” สำหรับสินค้าทุกจำพวกและทุกชนิด รวมทั้งเครื่องหมายการค้าอื่นใดที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์อีกต่อไป
จำเลย ให้การ ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าเครื่องหมายการค้าคำว่า”WELLCOME SUPERMARKET” ตามคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 206656 เป็นเครื่องหมายการค้าที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” ของโจทก์ และโจทก์มีสิทธิดีกว่าจำเลยในเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” ให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ดังกล่าว หากไม่ปฏิบัติตามให้ถือคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย ห้ามจำเลยใช้หรือยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าหรือเข้าเกี่ยวข้องใด ๆกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” สำหรับสินค้าทุกจำพวกรวมทั้งเครื่องหมายการค้าอื่นใดที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับ ให้ยก ฟ้อง
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว มีปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า โจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าของโจทก์คำว่า”WELLCOME” และคำว่า “WELLCOME SUPERMARKET” ตามคำขอจดทะเบียนทะเบียนเลขที่ 206656 สำหรับสินค้าจำพวกที่ 50 ของจำเลยดีกว่าจำเลยหรือไม่ โจทก์ฎีกาว่า เครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า “WELLCOME SUPERMARKET” ของจำเลยมีสาระสำคัญอยู่ที่ว่า “WELLCOME” และมีเสียงเรียกขานเหมือนกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ โจทก์ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME”มาก่อนจำเลย จำเลยลอกเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ไปยื่นขอจดทะเบียน โจทก์จึงมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าดังกล่าวดีกว่าจำเลย เห็นว่า อักษรโรมันคำว่า “WELLCOME” เป็นคำที่ไม่มีคำแปลหรือมีความหมายว่าอย่างไร และโจทก์มีนายอลัน ซินแคลร์ ค็อกซ์ผู้จัดการฝ่ายเครื่องหมายการค้าของกลุ่มบริษัทโจทก์ซึ่งทำงานกับโจทก์มาประมาณ 16 ปี มาเบิกความยืนยันว่า คำว่า “WELLCOME”เป็นนามสกุลของผู้เริ่มก่อตั้งบริษัทโจทก์ในอดีตและบริษัทโจทก์ตั้งขึ้นเมื่อปี 2423 ซึ่งมีน้ำหนักให้รับฟังได้เพราะนอกจากโจทก์จะใช้คำว่า “WELLCOME” เป็นเครื่องหมายการค้าแล้ว โจทก์ยังใช้คำดังกล่าวเป็นชื่อบริษัทโจทก์ด้วย ส่วนจำเลยนำสืบโดยมีนายแอนโทนี่ ฟิลิปส์ ฮอร์กินส์ ซึ่งทำงานอยู่ที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทจำเลยที่เมืองฮ่องกงมาเป็นเวลา 1 ปี มาเบิกความว่าบริษัทจำเลยก่อตั้งเมื่อปี 2529 ที่เบอร์มิวดา ห้างเวลล์คัมซุปเปอร์มาร์เก็ต ตั้งเมื่อปี 2488 และก่อตั้งเป็นบริษัทที่เมืองฮ่องกงเมื่อปี 2489 ผู้ก่อตั้งคือ นายวู ชุงไว ต่อมาปี2508 กลุ่มบริษัทของจำเลยได้ซื้อกิจการของบริษัทดังกล่าว คำว่า”WELLCOME” คิดค้นโดยนายวู ชุงไว ครั้งแรกนายวู ชุงไวตั้งชื่อคำว่า “wELLCOME” แต่ทางเจ้าหน้าที่จดทะเบียนไม่รับจดทะเบียนเพราะคำดังกล่าวเป็นคำสามัญทั่วไปแปลว่า ต้อนรับจึงต้องเพิ่มอักษร L เข้าไปอีก 1 ตัว เป็นคำว่า “WELLCOME”นายวู ชุงไว ทำธุรกิจภายใต้ชื่อ WELLCOME ตั้งแต่ปี 2488ทางนำสืของจำเลยดังกล่าวเป็นการกล่าวอ้างลอย ๆ โดยจำเลยไม่ได้นำนายวู ชุงไว มาเบิกความแต่อย่างใด ทั้งนายแอนโทนี่พยานจำเลยดังกล่าวก็ทำงานอยู่กับจำเลยมาเพียง 1 ปี ได้ทราบเรื่องที่เบิกความมาอย่างไรก็ไม่ปรากฏว่าและไม่มีพยานหลักฐานอื่นใดสนับสนุน จึงไม่อาจรับฟังได้ตามที่จำเลยนำสืบ และเมื่อพิจารณาถึงข้อเท็จจริงตามคำเบิกความของนายอลัน ซินแคลร์ ค็อกซ์พยานโจทก์ประกอบบันทึกถ้อยคำยืนยันข้อเท็จจริงเอกสารหมาย จ.24ซึ่งจำเลยมิได้โต้แย้งเป็นอย่างอื่นที่ว่าโจทก์เริ่มจำหน่ายผลิตภัณฑ์โดยใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” มาตั้งแต่ก่อนปี 2444 ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME”ครั้งแรกที่ประเทศอังกฤษ เมื่อปี 2450 และที่ประเทศไทยเมื่อปี2490 สำหรับสินค้าจำพวกที่ 3 และได้ส่งสินค้าที่มีเครื่องหมายการค้าคำว่า WELLCOME ไปจำหน่ายในประเทศต่าง ๆ รวมทั้งประเทศไทยในขณะที่จำเลยอ้างว่านายวู ชุงไว ผู้คิดชื่อ WELLCOME และเริ่มดำเนินกิจการ WELLCOME SUPERMARKET เมื่อปี 2488 อันเป็นเวลาภายหลังที่โจทก์ได้ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME”หลายสิบปีด้วยแล้วย่อมไม่มีเหตุผลให้เชื่อว่า นายวู ชุงไวจะได้คิดค้นคำดังกล่าวขึ้นมาเองและเหมือนกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์โดยบังเอิญเช่นนั้น แต่น่าเชื่อว่าเป็นการนำเอาคำว่า”WELLCOME” มาจากเครื่องหมายการค้าของโจทก์ แล้วนำคำว่าSUPERMARKET มาประกอบเพื่อให้มีลักษณะแตกต่างไปจากเครื่องหมายการค้าของโจทก์ แม้ว่าจำเลยขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าโดยมีคำว่า “SUPERMARKET” ประกอบกับคำว่า “WELLCOME” และจำเลยขอจดทะเบียนสำหรับสินค้าจำพวกที่ 50 ได้แก่ สินค้าเบ็ดเตล็ด อันเป็นสินค้าต่างจำพวกและไม่มีลักษณะที่เกี่ยวเนื่องหรือสัมพันธ์กันกับสินค้าจำพวกที่ 1 ที ่2 ที่ 3 และ 48 ซึ่งเป็นสินค้ายารักษาโรคมนุษย์เคมีภัณฑ์ และเครื่องสำอางของโจทก์ภายใต้เครื่องหมายการค้าจดทะเบียนคำว่า “WELLCOME” ก็ตาม แต่ก็ปรากฏจากพยานหลักฐานของโจทก์ว่าโจทก์ได้โฆษณาสินค้าภายใต้เครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” หลายชนิดและแจกสินค้าตัวอย่าง เช่น กระเป๋าถุงพลาสติก สมุดบันทึก และกระเป๋าสตางค์อันเป็นสินค้าเบ็ดเตล็ดในจำพวกที่ 50 ตามวิสัญญีสารและแผ่นปลิวโฆษณาเอกสารหมาย จ.14ถึง จ.16 และวัตถุพยานหมาย ว.จ.2 ถึง ว.จ.10 อันถือได้ว่าเป็นการใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าจำพวกที่ 50 แล้วการใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME SUPERMARKET” ของจำเลยกับสินค้าจำพวกที่ 50 จึงอาจทำให้ประชาชนทั่วไปที่ไม่พิจารณาให้ละเอียดถี่ถ้วนเมื่อเห็นแต่คำว่า “WELLCOME” ซึ่งเป็นจุดเด่นของเครื่องหมายการค้าสับสนหลงผิดว่าของจำเลยเป็นสินค้าของโจทก์ได้ ศาลฎีกาเห็นว่าการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME SUPERMARKET” ของจำเลยมีลักษณะคล้ายคลึงหรือเหมือนกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” ของโจทก์ เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า คำว่า “WELLCOME” เป็นนามสกุลของผู้เริ่มก่อตั้งบริษัทโจทก์ โจทก์เป็นเจ้าของและได้ใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าของโจทก์มาก่อนจำเลยหลายสิบปี โจทก์จึงมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” และคำว่า”WELLCOME SUPERMARKET” ตามคำขอจดทะเบียนเลขที่ 206656 สำหรับสินค้าจำพวกที่ 50 ของจำเลยดีกว่าจำเลย และเป็นผู้มีส่วนได้เสียที่จะร้องขอให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนดังกล่าวได้ตามมาตรา 41(1)แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2474 อันเป็นบทกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ในขณะที่โจทก์ถูกโต้แย้งสิทธิที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อนี้ไม่ต้องความเห็นของศาลฎีกา ฎีกาของโจทก์ฟังขึ้น อย่างไรก็ดี ที่ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ห้ามจำเลยใช้หรือยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าหรือเข้าเกี่ยวข้องใด ๆกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “WELLCOME” สำหรับสินค้าทุกจำพวกรวมทั้งเครื่องหมายการค้าอื่นใดที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ และศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ในส่วนนี้นั้นชอบแล้ว เพราะโจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ยังไม่ได้รับการจดทะเบียนสำหรับสินค้าจำพวกที่ 50 จึงไม่อาจฟ้องคดีเพื่อป้องกันการล่วงสิทธิในเครื่องหมายการค้าของตนและห้ามผู้อื่นมิให้ใช้เครื่องหมายการค้านั้นกับสินค้าจำพวกดังกล่าวได้ดังเช่นเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ได้รับการจดทะเบียนแล้ว ทั้งนี้ตามนัยมาตรา 27 และ 29 แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474 ซึ่งเป็นบทกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ในขณะเกิดข้อพิพาท”
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยถอนคำว่าขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 206656 หากไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
