แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์อุทธรณ์ในข้อที่โจทก์มิได้บรรยายเป็นข้อหาไว้ในคำฟ้องแม้ชั้นพิจารณาจำเลยจะเป็นฝ่ายนำสืบถึงข้อเท็จจริงดังกล่าวและ ศาลแรงงานกลาง รับวินิจฉัยให้ก็เป็นเรื่องนอกประเด็นต้องถือว่าเป็นเรื่องที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วใน ศาลแรงงานกลางต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 31 ศาลฎีกา ไม่รับวินิจฉัย ระเบียบการธนาคาร ออมสิน ฉบับที่ 180 ว่าด้วยการลาของพนักงานธนาคารออมสิน กล่าวถึงสิทธิของพนักงานธนาคารออมสินที่มีเวลาทำงานในธนาคาร ออมสิน เป็นระยะเวลานานเท่าใดแล้วมีสิทธิลาป่วย ลากิจโดยได้รับเงินเดือนเต็มหรือกึ่งหนึ่งหรือไม่ได้รับเงินเดือนในปีหนึ่งมีจำนวนกี่วัน โดย ระเบียบมิได้กล่าวถึงเรื่องการกำหนดคุณสมบัติของผู้สมัครสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งให้มีระดับสูงขึ้น การที่จำเลยกำหนดคุณสมบัติของผู้สมัครสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งโดย กำหนดว่าต้องมีวันลาไม่เกิน 54 วัน ภายใน 3 ปีนับถึงวันปิดรับสมัคร จึงไม่กระทบถึงสิทธิของพนักงานจำเลย และไม่ฝ่าฝืนระเบียบการธนาคาร ออมสิน ฉบับที่ 180.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นลูกจ้างของจำเลย เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม2531 จำเลยมีหนังสือถึงหัวหน้าหน่วยงานทุกที่ทำการ เรื่องการสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งให้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าหน่วยงานระดับ 6, 7 และ 8 โดยกำหนดคุณสมบัติของผู้เข้าสอบไว้ในข้อ 2 ว่ามีวันลาไม่เกิน 54 วัน ภายใน 3 ปีนับถึงวันปิดรับสมัคร อันเป็นการขัดแย้งต่อระเบียบการธนาคารออมสิน ฉบับที่ 180 ว่าด้วยการลาของพนักงาน ข้อ 20, 21 และ 22 ซึ่งเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างที่มีผลใช้บังคับ และไม่เป็นคุณแก่โจทก์ เป็นการขัดต่อมาตรา 20แห่งพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 โจทก์เข้าสมัครสอบและสอบผ่านภาควิชาความรู้ความสามารถ แต่จำเลยไม่เรียกเข้าสอบสัมภาษณ์ อ้างว่าลาเกิน 54 วัน ภายใน 3 ปี นับถึงวันปิดรับสมัครขอให้บังคับจำเลยประกาศยกเลิกข้อกำหนดคุณสมบัติของผู้เข้าสอบดังกล่าว และให้จำเลยเรียกโจทก์เข้ารับการทดสอบบุคลิกภาคและสัมภาษณ์เป็นกรณีพิเศษ
จำเลยให้การว่า การกำหนดคุณสมบัติของผู้ที่จะมีสิทธิสมัครสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่ง มิใช่การแจ้งข้อเรียกร้อง และมิใช่ระเบียบเกี่ยวกับการกำหนดวันลาที่ขัดหรือแย้งกับระเบียบการธนาคารออมสิน ฉบับที่ 180 ประกาศดังกล่าวมิได้ตัดสิทธิวันลาของโจทก์ มิใช่ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง จึงไม่ขัดต่อพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 มาตรา 20 จำเลยทำถูกต้องแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า ระเบียบการธนาคารออมสินฉบับที่ 180 ว่าด้วยการลาของพนักงานจำเลย มิได้กำหนดหลักเกณฑ์หรือเงื่อนไขเกี่ยวกับการสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งไว้แต่อย่างใด แม้ตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างตามเอกสารหมาย ล.3ที่จำเลยทำกับสหภาพแรงงานธนาคารออมสิน ก็มิได้กำหนดหลักเกณฑ์ในเรื่องการสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งไว้ ประกาศการสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งดังกล่าวไม่ฝ่าฝืนต่อระเบียบการธนาคารออมสินฉบับที่ 180 และไม่ฝ่าฝืนต่อข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างตามเอกสารหมาย ล.3 โจทก์จึงเป็นผู้มีคุณสมบัติไม่ครบตามประกาศจำเลยมีสิทธิถอนชื่อโจทก์จากบัญชีผู้สอบได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า กรณีที่โจทก์อุทธรณ์ตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างที่จำเลยทำกับสหภาพแรงงานธนาคารออมสิน ตามเอกสารหมาย ล.3 นั้น เห็นว่า อุทธรณ์ข้อนี้โจทก์มิได้บรรยายเป็นข้อหาไว้ในคำฟ้อง แม้ในชั้นพิจารณาจำเลยจะเป็นฝ่ายนำสืบถึงข้อเท็จจริงนี้ และศาลแรงงานกลางรับวินิจฉัยให้ ก็เป็นเรื่องนอกประเด็นต้องถือว่าเป็นเรื่องที่มิได้ว่ากันมาแล้วในศาลแรงงานกลาง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย ส่วนกรณีที่โจทก์อุทธรณ์ว่า การกำหนดคุณสมบัติของผู้สมัครสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งเป็นระดับ6, 7 หรือระดับ 8 ตามข้อ 6 แห่งประกาศการสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งเป็นการฝ่าฝืนต่อระเบียบการธนาคารออมสิน ฉบับที่ 180ว่าด้วยการลาของพนักงานธนาคารออมสิน นั้น เห็นว่า ตามระเบียบฉบับที่ 180 ดังกล่าว ข้อ 20, 21 และ 22 กล่าวถึงสิทธิของพนักงานธนาคารออมสินที่มีเวลาทำงานในธนาคารออมสินเป็นระยะเวลานานเท่าใดแล้วมีสิทธิลาป่วย ลากิจโดยได้รับเงินเดือนเต็มหรือได้รับเงินเดือนกึ่งหนึ่ง หรือไม่ได้รับเงินเดือนในปีหนึ่งมีจำนวนกี่วัน โดยระเบียบฉบับดังกล่าวมิได้กล่าวถึงเรื่องการกำหนดคุณสมบัติของผู้สมัครคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งให้มีระดับสูงขึ้นแต่อย่างใด การกำหนดคุณสมบัติของผู้สมัครสอบคัดเลือกเพื่อเลื่อนตำแหน่งตามประกาศของจำเลยดังกล่าวมิได้ไปกระทบถึงสิทธิของพนักงานธนาคารออมสินที่มีอยู่แล้วตามระเบียบฉบับที่ 180 ดังกล่าวข้อ 20, 21 และ 22 ซึ่งมีอยู่อย่างใดก็คงมีอยู่อย่างนั้นตามเดิมการกำหนดคุณสมบัติดังกล่าวจึงหาได้ฝ่าฝืนต่อระเบียบการธนาคารออมสินฉบับที่ 180 ว่าด้วยการลาของพนักงานธนาคารออมสินไม่ ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษามานั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยอุทธรณ์ของโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.
