แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
กรณีเรียกคืนทรัพย์ที่มีผู้ซื้อโดยสุจริตในท้องตลาดหรือจากพ่อค้าซึ่งขายของชนิดนั้น มิได้มีบทบัญญัติเรื่องอายุความไว้โดยเฉพาะจึงต้องอาศัยอายุความตามหลักทั่วไป คือมีกำหนดสิบปี
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องให้จำเลยส่งมอบรถยนต์ซึ่งโจทก์ซื้อจากร้านซื้อขายแลกเปลี่ยนรถยนต์โดยสุจริต คืนหรือใช้ราคาให้โจทก์ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยใช้ราคารถยนต์ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “จำเลยฎีกาประการที่สองว่า ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าคดีของโจทก์ยังไม่ขาดอายุความตามนัยแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 164 นั้น จำเลยไม่เห็นพ้องด้วย ต้องปรับตามบทบัญญัติมาตรา 1375 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ซึ่งบังคับไว้ให้ต้องฟ้องเรียกร้องภายในหนึ่งปีนับแต่วันที่ถูกแย่งการครอบครอง เห็นว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ซื้อทรัพย์สินมาโดยสุจริตในท้องตลาดหรือจากพ่อค้าซึ่งขายของชนิดนั้นตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1332 ซึ่งมิได้มีบทบัญญัติเรื่องอายุความเอาไว้โดยเฉพาะ ดังนั้น ต้องอาศัยอายุความตามหลักทั่วไปคือมีกำหนดสิบปีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 164 ฟ้องของโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ”
พิพากษายืน
