แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์อ้างในคำฟ้องว่าโจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า NACO ดีกว่าจำเลยผู้ได้จดทะเบียนไว้ โจทก์ขอให้เพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย อันเป็นกรณีที่โจทก์ใช้สิทธิตาม พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474 มาตรา 41 (1) ที่ใช้บังคับในขณะเกิดข้อพิพาทแม้นายทะเบียนจะวินิจฉัยไม่รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอของโจทก์โดยเห็นว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าที่จำเลยได้รับการจดทะเบียนแล้วและโจทก์มิได้อุทธรณ์ต่อคณะกรรมการเครื่อง-หมายการค้าตามมาตรา 16 วรรคสอง ก็ไม่ตัดสิทธิของโจทก์ที่จะฟ้องคดีโดยอาศัยสิทธิที่ได้รับความคุ้มครองตามมาตรา 41 (1) ดังกล่าว ซึ่งเป็นคนละประเด็นกับที่นายทะเบียนวินิจฉัย โจทก์มีอำนาจฟ้องขอให้เพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลยได้
โจทก์เป็นผู้ผลิตและจำหน่ายประตูหน้าต่าง หน้าต่างบานเกล็ด-เหล็กและอะลูมิเนียมโดยใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า NACO มาก่อนจำเลยจะยื่นขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า NACO ถึง 20 ปีเศษ โจทก์จึงมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าพิพาทดีกว่าจำเลย เมื่อจำเลยนำเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไปจดทะเบียน โจทก์จึงมีสิทธิฟ้องขอให้เพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวได้
แม้โจทก์จะมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าพิพาทดีกว่าจำเลยแต่เครื่องหมายการค้าของโจทก์ยังไม่ได้รับการจดทะเบียน โจทก์จึงไม่มีสิทธิฟ้องขอให้ห้ามไม่ให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวและจำหน่ายสินค้าที่มีเครื่อง-หมายการค้านั้นอันเป็นการฟ้องคดีเพื่อป้องกันการล่วงสิทธิในเครื่องหมายการค้าที่ยังไม่ได้รับการจดทะเบียน ทั้งนี้ เพราะต้องห้ามตามมาตรา 29 วรรคแรก แห่งพ.ร.บ. เครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474 กรณีจึงไม่อาจบังคับตามคำขอท้ายฟ้องของโจทก์ที่ให้ห้ามจำเลยดังกล่าวได้
