แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
คดีนี้โจทย์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ.๒๔๖๑ เวลาประมาณ ๕ นาฬิกาหลังเที่ยง จำเลยได้ใช้สาตราวุธทำร้ายร่างกายนายเสริม ธุระกิจ มีบาดเจ็บสาหัส ที่ตำบลไร่โคก อำเภอท่าช้าง จังหวัดเพ็ชร์บุรี ขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๕๔-๒๕๖ ฯ
จำเลยให้การปฏิเสธข้อหา ต่อสู้อ้างฐานที่อยู่ ฯ
ศาลจังหวัดเพ็ชร์บุรีพิจารณาเชื่อว่า จำเลยได้ทำร้ายร่างกายนายเสริมจริงดังโจทย์หา จำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๕๖ ข้อ ๘ จึงพิพากษาให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๒ ปี นับแต่วันต้องขังเปนต้นไป ฯ
จำเลยอุทธรณ ศาลอุทธรณข้าหลวงพิเศษเห็นว่าพยานโจทย์เบิกความแตกต่างกัน จะฟังเอามาลงโทษจำเลยยังไม่ได้ส่วนพยานจำเลยหลายปากเบิกความเปนหลักฐานยืนยันสมข้อต่อสู้ของจำเลย จึงพากษากลับคำพิพากษาศาลเดิม ให้ยกฟ้องโจทย์ปล่อยตัวจำเลยไป ฯ
โจทย์ทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกา ฯ
กรรมการศาลฎีกาได้ตรวจสำนวนแลประชุมปฤกษาคดีนี้ข้อเท็จจริงในทางพิจารณาคงฟังได้ดังข้อต่อสู้ของจำเลย ศาลอุทธรณข้าหลวงพิเศษได้ยกคำพยานขึ้นวินิจฉัยไว้โดยเลอียด แลพิพากษาให้ยกฟ้องโจทย์ปล่อยตัวจำเลยไปนั้นชอบด้วยทางพิจารณาแล้ว ฎีกาโจทย์ไม่เปนเหตุที่จะให้ลงโทษจำเลยได้ ให้ยกเสีย คงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณข้าหลวงพิเศษทุกประการ ฯ
ี
