แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หุ้นส่วน เข้าหุ้นกันขายช้างทำสัญญากันด้วยปากเปล่า
ย่อยาว
ทางพิจารณาได้ความว่าเดิม ข. ต้องการเงิน จึงไปพูดขอยืมเงิน น. ๆ บอกว่ามีแต่เงินของโจทก์ จึงให้คนไปตามโจทก์มาบอกว่า ข. มายืมเงิน ทันใดนั้น ข. ก็พูดให้โจทก์เข้าหุ้นช้างพังป้องด้วยกัน ข. ออกเงิน ๑๔๒๐ บาท โจทก์ออกเงิน ๓๐๐ บาท แต่ทั้ง ๒ ฝ่ายไม่ได้เซ็น สัญญาเข้าหุ้นช้างตัวนั้นกันอีก มีความว่า โจทก์ออกเงิน ๓๐๐ บาท จำเลยออกเงิน ๑๔๒๐ บาท ภายหลัง ข. ได้มอบฉันทะให้ จำเลยนำช้างอีกตัวหนึ่งซึ่งเปนช้างหุ้นส่วนไปขายได้เงิน ๒๔๐๐ บาท
ศาลเดิมตัดสินว่า เปนการกู้เงินธรรมดาไม่มีเอกสารให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า ข. ยอมรับเงินของโจทก์ไว้เปนหุ้นส่วนจำเลยเปนผู้รับมฤดก ข. ต้องรับใช้เงินให้แก่โจทก์ ๓๐๐ บาท
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
