แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
การกำหนดโทษผู้กระทำผิด ศาลพิจารณาถึงผลร้ายแรงของการกระทำความผิดประกอบด้วย ทั้งการกำหนดโทษเป็นดุลพินิจของศาลที่จะกำหนดตามพฤติการณ์แห่งคดีเป็นเรื่อง ๆ ไป จำเลยมีเฮโรอีนคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์หนัก 2,321 กรัมไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายผลการกระทำของจำเลยถ้าได้จำหน่ายไปถึงมือประชาชนทั่วไปแล้วจะเป็นภัยร้ายแรงต่อสังคมและประเทศชาติเป็นอย่างยิ่ง จำเลยจึงควรจะได้รับโทษสถานหนัก.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 66, 102 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2528 มาตรา 4 ประกาศกระทรวงสาธารณสุข ฉบับที่ 2(พ.ศ. 2522) เรื่องระบุชื่อและประเภทยาเสพติดให้โทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ลงวันที่ 17 กันยายน 2522 ข้อ 1(1) ริบของกลางทั้งหมด
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 66 ให้ลงโทษประหารชีวิต จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง จำคุกตลอดชีวิน ของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษเบาลง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 66 วรรคสอง นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษเบาลง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า จำเลยมียาเสพติดให้โทษเฮโรอีนจำนวน 4 ห่อ น้ำหนักรวม 2,678 กรัม มีปริมาณคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์หนัก 2,321 กรัม ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายศาลล่างทั้งสองวางโทษประหารชีวิต จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุกตลอดชีวิต จำเลยฎีกาว่า มีคำพิพากษาของศาลต่าง ๆหลายคดีซึ่งพิพากษาเกี่ยวกับข้อหามีเฮโรอีนหนักเกิน 2,000 กรัมขึ้นไปทั้งนั้น ศาลได้พิพากษาลงโทษจำคุกในที่สุดเพียง 25 ปีจำเลยเป็นหญิงกระทำความผิดครั้งแรก จึงขอให้ศาลฎีกาพิพากษาในที่สุดจำคุก 25 ปี เห็นว่า ในการกำหนดโทษผู้กระทำผิด ศาลพิจารณาถึงผลร้ายแรงของการกระทำความผิดประกอบด้วยทั้งการกำหนดโทษเป็นดุลพินิจของศาลที่จะกำหนดตามพฤติการณ์แห่งคดีเป็นเรื่อง ๆไป สำหรับคดีนี้ผลของการกระทำความผิดของจำเลยถ้าได้จำหน่ายไปถึงมือประชาชนทั่วไปแล้ว จะเป็นภัยร้ายแรงต่อสังคมและประเทศชาติเป็นอย่างยิ่ง จำเลยย่อมจะทราบดีว่าการกระทำเช่นนี้จะได้รับโทษสถานหนัก แต่ก็ยังกระทำจนถูกฟ้องเป็นคดีนี้ จำเลยจึงควรจะได้รับโทษสถานหนัก ที่ศาลล่างทั้งสองวางโทษและลดโทษมานั้นศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย…”
พิพากษายืน.
