แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ไม้ของกลางมีลักษณะใหม่และสด ตัดมาจากป่าไม่เกินสองปี ดูไม่ออกว่าเป็นชิ้นส่วนของเตียงนอน เพียงแต่ไสกบตบแต่งและบางชิ้นทาแชลแล็คไว้ ลักษณะของไม้ดังกล่าวประกอบเป็นเครื่องใช้พอเป็นพิธี มิได้มีเจตนาจะใช้เป็นเตียงนอนอย่างจริงจัง แต่เป็นการทำเพียงให้เห็นเป็นรูปลักษณะของเตียงนอนเพื่อพรางหรือลวงโดยเจตนาจะหลีกเลี่ยงกฎหมาย จะถือว่าเป็นไม้ที่อยู่ในสภาพเป็นเครื่องใช้ ตามความหมายแห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2503 มาตรา 4(4)หาได้ไม่ แต่เป็นไม้แปรรูปตามกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีไม้สักแปรรูปอันเป็นไม้หวงห้ามจำนวน555 ชิ้น ปริมาตรเนื้อไม้ 3.55 ลูกบาศก์เมตร ไว้ในครอบครอง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 48, 73, 74 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 17
จำเลยให้การต่อสู้ว่า ไม้ของกลางมิใช่ไม้แปรรูป หากเป็นเตียงนอนอยู่ในสภาพเป็นของใช้
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า ข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้ซื้อไม้ของกลางในสภาพเป็นเตียงนอนสำเร็จรูปมา แต่ทำให้เป็นรูปลักษณะของเตียงนอนไว้เพื่อพรางเลี่ยงกฎหมาย พิพากษาว่าจำเลยผิดฐานมีไม้สักแปรรูปไว้ในครอบครองไม่รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 48, 73, 74 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 17
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ไม้ของกลางมีสภาพเป็นเตียงนอนซึ่งเป็นเครื่องใช้โดยสมบูรณ์ ไม่ใช่ไม้แปรรูปตามกฎหมาย
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว เห็นว่า ในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายตามฎีกาของจำเลยนั้น ศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 222 ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า ไม้ของกลางมีลักษณะใหม่และสด ตัดมาจากป่าไม้เกินสองปี แต่ละชิ้นไม่มีรอยดวงตราของเจ้าหน้าที่ประทับไว้ ดูไม่ออกว่าเป็นชิ้นส่วนของเตียงนอน เพียงแต่ไสกบตบแต่ง และบางชิ้นทาแชลแล็คไว้ ฟังไม่ได้ว่าไม้สักของกลางอยู่ในสภาพเป็นเตียงนอนสำเร็จรูปอันอยู่ในสภาพเป็นเครื่องใช้โดยสมบูรณ์ ลักษณะของไม้ดังกล่าวประกอบเป็นเครื่องใช้พอเป็นพิธี มิได้มีเจตนาจะใช้เป็นเตียงนอนอย่างจริงจัง แต่เป็นการทำเพียงให้เห็นเป็นรูปลักษณะของเตียงนอนเพื่อพรางหรือลวงโดยเจตนาจะหลีกเลี่ยงกฎหมาย จะถือว่าเป็นไม้ที่อยู่ในสภาพเป็นเครื่องใช้ตามความหมายแห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 4(4) หาได้ไม่ ฎีกาจำเลยไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
พิพากษายืน
