คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2221/2529

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

หากโจทก์ยื่นคำฟ้องขอให้ล้มละลายต่อศาลซึ่งลูกหนี้มิได้มีภูมิลำเนาอยู่ในเขตการยื่นคำฟ้องของโจทก์ และการรับฟ้องไว้ดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไปของศาล ย่อมขัดต่อบทบัญญัติของกฎหมาย พระราชบัญญัติล้มละลาย เป็นกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนมีผลในทางตัดสิทธิเสรีภาพของจำเลย ควรให้โอกาสจำเลยต่อสู้คดีได้เต็มที่เมื่อจำเลยกล่าวอ้างสำเนาทะเบียนบ้านเป็นหลักฐานสนับสนุนขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้อง ที่ศาลล่างสั่งยกคำร้อง โดยไม่ฟังข้อเท็จจริงตามข้อกล่าวอ้างของจำเลยก่อน ย่อมไม่ชอบ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยล้มละลาย ศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยเด็ดขาดจำเลยยื่นคำร้องว่า ปัจจุบันจำเลยมีภูมิลำเนาอยู่จังหวัดสมุทรปราการตามสำเนาภาพถ่ายเอกสารแต่โจทก์ยื่นฟ้องจำเลยตามที่อยู่จังหวัดเชียงใหม่ และขอให้ศาลส่งหมายเรียกและสำเนาฟ้องโดยวิธีประกาศหนังสือพิมพ์ตามที่อยู่ในคำฟ้อง อันมิใช่ภูมิลำเนาของจำเลย ศาลชั้นต้นอนุญาต เป็นเหตุให้จำเลยไม่ทราบว่าถูกฟ้อง ไม่มีโอกาสยื่นคำให้การขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้อง อนุญาตให้จำเลยยื่นคำให้การ และมีคำสั่งงดกระบวนพิจารณาคดีไว้จนกว่าจะสั่งคำร้อง ศาลชั้นต้นสั่งว่าศาลมิได้ความสงบเรียบร้อยของประชาชน มีผลในทางตัดสิทธิเสรีภาพของจำเลยในการพิจารณาคดีล้มละลายควรให้โอกาสจำเลยต่อสู้คดีได้เต็มที่กรณีนี้เมื่อจำเลยกล่าวอ้างว่า จำเลยไม่ทราบว่าถูกฟ้องเนื่องจากมีภูมิลำเนาอยู่นอกเขตศาลที่โจทก์ฟ้อง และอ้างสำเนาทะเบียนบ้านเป็นหลักฐานสนับสนุนขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้อง ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับภูมิลำเนาและข้ออ้างต่าง ๆ ของจำเลยจึงยังไม่แจ้งชัดที่ศาลล่างทั้งสองด่วนวินิจฉัยคำร้องของจำเลย โดยไม่ฟังข้อเท็จจริงตามข้อกล่าวอ้างของจำเลยก่อนไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา ฎีกาของจำเลยฟังขึ้น”
พิพากษายกคำสั่งและคำพิพากษาศาลล่างทั้งสองให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องของจำเลยแล้วมีคำสั่งใหม่ตามรูปคดี ค่าฤชาธรรมเนียมในขั้นนี้ให้เป็นพับ

Share