แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยทั้งสองจุดไฟเผาไม้ในที่ดินของตนจนน่าจะเป็นอันตรายแก่สวนยางพาราของผู้อื่น กับมิได้เตรียมป้องกันมิให้เพลิงลุกลามไปไหม้สวนยางพาราข้างเคียง เพียงใช้ไม้ตีไฟให้ดับเท่านั้น ไม่เป็นการระมัดระวังอย่างเพียงพอ เมื่อดับไฟไม่ได้และไฟได้ลุกลามไปไหม้สวนยางพาราของผู้เสียหาย จึงเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 220 วรรคแรก และ 225 เป็นการกระทำกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองร่วมกันจุดไฟเผากิ่งไม้ ใบไม้และหญ้าแห้งในสวนของจำเลยทั้งสองจนน่าจะเป็นอันตรายแก่สวนยางพาราของผู้อื่นและโดยปราศจากความระมัดระวังไม่ทำทางป้องกันไฟมิได้เตรียมอุปกรณ์การดับเพลิงและคนช่วยดับเพลิงไว้ให้พร้อม เป็นเหตุให้ไฟลุกลามเข้าไปไหม้สวนยางพาราของนางจรรญา เพชรรัตน์กับพวก เสียหาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 220และ 225 ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 220, 225 และ 83 ให้ลงโทษตามมาตรา 220ซึ่งเป็นบทหนักจำคุกคนละ 2 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์ โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “การที่จำเลยทั้งสองจุดไฟเผาไม้ในที่ดินของจำเลยทั้งสองซึ่งมีเนื้อที่ถึงประมาณ 20 ไร่ จนน่าจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่นกับมิได้เตรียมป้องกันมิให้เพลิงไหม้ลุกลามไปไหม้สวนยางพาราข้างเคียงของผู้เสียหายทั้งสามเพียงใช้ไม้ตีไฟให้ดับเท่านั้น ไม่เป็นการระมัดระวังอย่างเพียงพอเมื่อดับไฟไม่ได้และไฟได้ลุกลามไปไหม้สวนยางพาราของผู้เสียหายทั้งสาม การกระทำของจำเลยทั้งสามจึงเป็นความผิดดังที่โจทก์ฟ้องฎีกาของโจทก์ฟังขึ้น
ที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยทั้งสองตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 220 อันเป็นบทหนัก โดยไม่ระบุว่าเป็นความผิดวรรคใดนั้นไม่ถูกต้องเพราะมาตรา 220 กำหนดการกระทำความผิดไว้ถึงสองวรรคศาลฎีกาจึงเห็นควรแก้ไขเสียให้ถูกต้อง”
พิพากษากลับว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 220 วรรคแรก และ 225 ประกอบด้วย มาตรา 83 ให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามมาตรา 220 วรรคแรก ซึ่งเป็นบทหนักจำคุกคนละ 2 ปี
