แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยจดทะเบียนขายฝากที่ดินพิพาทไว้กับ ซ.สามีโจทก์ 1 ปีจำเลยได้ไถ่ถอนการขายฝากแล้ว แม้การไถ่ถอนจะไม่ได้จดทะเบียนก็ตาม ก็เป็นเพียงทำให้การกลับคืนมาซึ่งทรัพย์สิทธิในที่ดินยังไม่บริบูรณ์เท่านั้น แต่ในระหว่างโจทก์และจำเลยด้วยกันเอง ย่อมมีผลใช้ยันกันได้ โจทก์ซึ่งเป็นทายาทของ ซ. จึงไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่จำเลย.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นภริยาและผู้จัดการมรดกของนายซิ่วขิมหรือขิม ผรณาปิติ จำเลยเช่าที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3) เลขที่ 97 ตำบลเกาะสำโรง อำเภอเมืองกาญจนบุรี จังหวัดกาญจนบุรีจากนายซิ่วขิมทำหนังสือสัญญาเช่าคราวละ 1 ปีเมื่อนายซิ่วขิมตายจำเลยก็ทำสัญญาเช่ากับโจทก์ครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2522 มีกำหนดเวลาเช่า 1 ปีค่าเช่า 13,000 บาทเมื่อหมดอายุสัญญา โจทก์บอกกล่าวให้จำเลยส่งมอบที่ดินคืนจำเลยไม่ยอมคืนขอให้ศาลพิพากษาขับไล่จำเลยและบริวารออกไปจากที่ดินดังกล่าว ห้ามเกี่ยวข้องและให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ด้วย
จำเลยให้การว่าที่ดินตามฟ้องเป็นของจำเลยมีชื่อจำเลยเป็นเจ้าของตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์แบบ (น.ส.3) เมื่อพ.ศ.2509จำเลยขายฝากที่ดินแปลงนี้ไว้กับนายซิ่วขิมหรือขิมมีกำหนด 1ปีก่อนครบกำหนดจำเลยนำเงินจำนวนตามสัญญาขายฝากไปให้นายซิ่วขิมหรือขิม ไถ่ถอนการขายฝากแล้วที่ดินจึงตกเป็นของจำเลยจากนั้นจำเลยและนางชู่เจี่ย แซ่อึ้งมารดาได้ร่วมกันครอบครองทำประโยชน์ จำเลยให้การอีกว่าไม่เคยทำสัญญาเช่าที่ดินจากนายซิ่วขิมหรือขิมและโจทก์ด้วย
ในวันชี้สองสถานนางซู่เจี่ย แซ่อึ้งมารดาจำเลยร้องขอเข้ามาเป็นจำเลยร่วม ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยจำเลยร่วมและบริวารออกไปจากที่พิพาทห้ามเกี่ยวข้อง ให้จำเลยและจำเลยร่วมใช้ค่าเสียหาย 13,000บาทและค่าเสียหายปีละ 13,000 บาทนับแต่วันฟ้อง จนกว่าจะออกจากที่พิพาทเสร็จสิ้น
จำเลยและจำเลยร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยและจำเลยร่วมฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าเมื่อพ.ศ.2509 จำเลยซึ่งเป็นเจ้าของได้นำที่พิพาทไปขายฝากไว้กับนายซิ่วขิมหรือขิม ผรณาปิติสามีโจทก์มีกำหนด 1 ปีแล้ววินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่าจำเลยได้ไปไถ่ถอนการขายฝากที่พิพาทจากสามีโจทก์ก่อนครบกำหนดเวลาตามสัญญาขายฝากแล้วจำเลยได้ครอบครองที่พิพาทตลอดมาโดยมิได้เช่าจากโจทก์ แม้การไถ่ถอนการขายฝากจะไม่มีการจดทะเบียนก็ตาม ก็เป็นเพียงทำให้การกลับคืนมาซึ่งทรัพย์สิทธิในที่ดินยังไม่บริบูรณ์เท่านั้นแต่ในระหว่างโจทก์และจำเลยด้วยกันย่อมมีผลใช้ยันกันดังที่กล่าวข้างต้นได้ โจทก์จึงไม่มีสิทธิอันใดที่จะฟ้องขับไล่จำเลยและจำเลยร่วม
พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์.
