แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ยกที่นาให้จำเลยผู้เป็นบุตรและอาศัยอยู่กับจำเลยตลอดมาการที่จำเลยด่าโจทก์ว่า “ไอ้บ้า” กับพูดขับไล่โจทก์ออกจากบ้านและกิริยาที่โยนห่อเสื้อผ้าของโจทก์ลงจากบ้าน แสดงถึงการเหยียดหยามไม่เคารพโจทก์ผู้เป็นบิดา เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง โจทก์ย่อมเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ยกที่นา ๑ แปลง เนื้อที่ประมาณ ๒๕ ไร่ ให้แก่จำเลยผู้เป็นบุตรตั้งแต่ ๒๐ ปีก่อนฟ้อง และโจทก์อาศัยอยู่กับจำเลยตลอดมา เมื่อเดือนมิถุนายน ๒๕๒๔ จำเลยได้พูดด่าโจทก์และขับไล่ออกจากบ้าน เป็นการประพฤติเนรคุณต่อโจทก์ โจทก์เรียกที่นาคืนแต่จำเลยไม่ยอมคืนให้ ขอให้พิพากษาให้จำเลยคืนที่นาให้แก่โจทก์
จำเลยให้การว่า ได้รับการยกให้ที่นาพิพาทมาจากนายเปล้าผู้เป็นลุงจำเลยไม่เคยด่าและขับไล่โจทก์ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่า เดิมที่นาพิพาทเป็นของโจทก์ โจทก์ยกให้จำเลยและอาศัยอยู่กับจำเลย จำเลยได้พูดด่าโจทก์ว่า “ไอ้บ้า” และขับไล่โจทก์ออกจากบ้านโดยโยนกระเป๋าเสื้อผ้าของโจทก์ลงจากบ้านอีกด้วย แล้ววินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่าที่จำเลยด่าโจทก์ซึ่งเป็นบิดาของตนว่า “ไอ้บ้า” ประกอบกับถ้อยคำที่พูดขับไล่โจทก์ออกจากบ้าน และกิริยาที่โยนห่อเสื้อผ้าของโจทก์ลงจากบ้าน แสดงถึงการเหยียดหยามไม่เคารพโจทก์ผู้เป็นบิดา จึงเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง โจทก์ย่อมเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณได้
พิพากษากลับ ให้จำเลยคืนที่นาตามฟ้องให้แก่โจทก์.
