แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คนต่างด้าวซึ่งมีใบสำคัญประจำตัวที่ขาดต่ออายุแล้วก่อนวันใช้ พ.ร.บ.การทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ. 2493 นั้น เมื่อใช้ พ.ร.บ.ฉบับ พ.ศ. 2493 แล้วก็ถือว่าใบสำคัญเก่านั้นถูกยกเลิกไป กรณีไม่เข้าตาม ม.28 ต้องถือเป็นคนต่างด้าวไม่มีใบสำคัญตาม ม.5 จึงไม่เป็นผิดฐานไม่ต่ออายุใบสำคัญประจำตัว.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าว ใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวของจำเลยหมดอายุตั้งแต่ ๒๕ กรกฎาคม ๒๔๘๓ จำเลยละเลยไม่ต่ออายุใบสำคัญ
จำเลยให้การว่าจำเลยเป็นคนไทย และแม้จะพังว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าว คดีก็หยดอายุความแล้ว
ศาลจังหวัดกะบี่ฟังว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าว ทำผิดจริงตามฟ้อง ปรับ ๓๐๐ บาท
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าหน้าที่จำเลยต้องไปขอใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวใหม่ โจทก์กลับฟ้องจำเลยฐานไม่ต่ออายุใบสำคัญ เป็นความผิดคนละฐาน ลงโทษจำเลยไม่ได้พิพากษากลับยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.การทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ. ๒๔๙๓ ซึ่ง พ.ร.บ.ฉบับนี้ยกเลิก พ.ร.บ.ฉบับเก่า ๆ เสียทั้งสิ้น เช่นนี้จำเลยขาดต่ออายุใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวตามกฎหมายฉบับเก่าคาบเกี่ยวตลอดมาจนถึงเวลาใช้กฎหมายฉบับใหม่ ศาลฎีกาได้พิพากษาไว้แล้วในฎีกาที่ ๑๙๖/๒๔๙๙ ว่า การที่ใบสำคัญหมดอายุก่อนวันใช้ พ.ร.บ.ฉบับ พ.ศ. ๒๔๙๓ และจำเลยไม่ได้ขอต่ออายุใบสำคัญนั้นเสียล่วงเลยมาจนใช้กฎหมายใหม่แล้ว ใบสำคัญฉบับเก่าจึงถูกยกเลิกไป จำเลยมีหน้าที่ต้องไปขอใบสำคัญประจำตัวใหม่ เมื่อจำเลยละเลย ย่อมมีผิดฐานเป็นคนต่างด้าวไม่มีใบสำคัญประจำตัวตาม พ.ร.บ. ฉบับ พ.ศ.๒๔๙๓ มาตรา ๕ แต่ฟ้องโจทก์หาว่าจำเลยขาดต่ออายุใบสำคัญจึงเป็นฟ้องผิดฐาน จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์.
