แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งปรับนายประกัน ออกคำบังคับให้นายประกันชำระค่าปรับตามสัญญาประกันภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ได้รับหมายแจ้งคำสั่ง การที่ผู้ประกันยื่นคำร้องว่า ผู้ประกันจะพยายามติดตามตัวจำเลยมาส่งศาลให้ได้ และขอผัดส่งตัวจำเลยภายใน 1 เดือน ขอให้ศาลงดการบังคับคดีตามสัญญาประกันไว้ก่อน ถือว่าเป็นการโต้แย้งคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ได้สั่งให้บังคับตามสัญญาประกันตาม ป.วิ.อ. มาตรา 119 วรรคหนึ่ง เมื่อศาลชั้นต้นยกคำร้องของผู้ประกัน ผู้ประกันอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์จึงเป็นที่สุดตาม ป.วิ.อ. มาตรา 119 วรรคหนึ่ง
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 66, 102 โดยศาลชั้นต้นอนุญาตให้ผู้ประกันประกันตัวจำเลยไปในระหว่างพิจารณา โดยทำสัญญาประกันไว้ต่อศาลในวงเงิน 500,000 บาท ต่อมาในวันนัดสืบพยานโจทก์ผู้ประกันผิดสัญญาประกันไม่ส่งตัวจำเลยตามกำหนดนัด ศาลชั้นต้นสั่งปรับผู้ประกันตามสัญญา วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2555 ผู้ประกันยื่นคำร้องว่าผู้ประกันพยายามติดตามตัวจำเลยมาส่งศาลให้ได้ และขอผัดส่งตัวจำเลยภายใน 1 เดือน นับแต่วันนี้ ขอให้งดการบังคับคดีตามสัญญาประกัน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ตามคำร้องยังไม่มีเหตุที่จะงดการบังคับคดี ยกคำร้อง
ผู้ประกันอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ประกันฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อผู้ประกันไม่ส่งตัวจำเลยตามกำหนดนัด ศาลชั้นต้นมีคำสั่งเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2555 ว่า ถือว่าผู้ประกันผิดสัญญา ปรับนายประกันเต็มตามสัญญา ออกคำบังคับให้นายประกันชำระค่าปรับใน30 วัน การส่งหากไม่มีผู้รับโดยชอบให้ปิด ซึ่งหมายความว่าให้ผู้ประกันชำระค่าปรับตามสัญญาประกันจำนวน 500,000 บาท ภายใน 30 วัน นับแต่วันได้รับหมายแจ้งคำสั่งของศาลชั้นต้น การที่ผู้ประกันยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2555 ว่า ผู้ประกันพยายามติดตามตัวจำเลยมาส่งศาลให้ได้ และขอผัดส่งตัวจำเลยภายใน 1 เดือน นับแต่วันนี้ ขอให้ศาลงดการบังคับคดีตามสัญญาประกันไว้ก่อน ถือว่าเป็นการโต้แย้งคำสั่งของศาลชั้นต้นในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2555 ที่ได้สั่งให้บังคับตามสัญญาประกันตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 วรรคหนึ่ง เมื่อศาลชั้นต้นยกคำร้องของผู้ประกัน ผู้ประกันอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ดังนี้คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์จึงเป็นที่สุด ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 วรรคหนึ่ง ผู้ประกันจึงฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ไม่ได้ แม้ศาลชั้นต้นจะรับฎีกาของผู้ประกันไว้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
พิพากษายกฎีกาผู้ประกัน
