แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นผู้ก่อเหตุแล้วใช้มีด เฉพาะตัวมีดยาวเกือบคืบแทงผู้ตายถูกที่หน้าท้อง ลำไส้ออกมาจุกปากแผลโลหิตตกในดังนี้พึงคาดหมายได้ว่าย่อมจะเป็นเหตุให้เขาถึงแก่ความตายได้ จึงถือว่าเป็นการฆ่าคนโดยเจตนา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดซุบแทงถูกชายโครงนายหลาบ 1 ทีโดยเจตนาฆ่า นายหลาบตายเพราะพิษบาดแผลในคืนนั้นเอง ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม มาตรา 249, 59 คงจำคุก13 ปี 4 เดือน
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าพิเคราะห์เห็นว่าเป็นกรณีฆ่าคนโดยมิใช่ป้องกัน จำเลยเองเป็นผู้ก่อเหตุ จำเลยใช้อาวุธมีคมเฉพาะตัวมีดยาวเกือบคืบแทงผู้ตายถูกที่สำคัญ การใช้อาวุธทำร้ายในลักษณะเช่นนี้ พึงคาดหมายได้โดยวิสัยธรรมดาว่า ย่อมจะเป็นเหตุให้เขาถึงแก่ความตาย ต้องถือว่าเป็นการฆ่าคนโดยเจตนา
พิพากษายืน