แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ตามมาตรา 324 ต้องปรากฎว่าจำเลยได้ทำลงไปโดยกิริยาบังอาจจึงจะเป็นผิดตามมาตรานี้ได้อย่างไรเรียกว่าบังอาจที่ดินติดต่อกันอีกฝ่าย 1 ได้ ถางจากเพื่อให้รู้เขตต์แม้จะฟันผิดแนวไปบ้างก็ยังถือไม่ได้ว่าทำโดยบังอาจ
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้บังอาจฟันจากของโจทก์เสียหาย จึงขอให้ลงโทษตามมาตรา ๓๒๔ – ๓๒๗ -๑๗๔ – ๖๔
ศาลเดิมให้จำคุกจำเลย ๒ เดือน ตามมาตรา ๓๒๔
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ทางพิจารณาได้ว่าที่สวนของโจทก์แล ข. จำเลยติดต่อกัน ข.จะขายฝากส่วนของ ข. จึงชวน จ. แล ผ. จำเลยไปดูด้วย แลถึงสวนจาก ข. จำเลยก็ฟันกอจากนั้นเป็นทางกว้าง ๒ ศอก ยาว ๑๓ วา แล้วชี้ให้ จ. ดู แลว่านั่นแหละเป็นเขตต์แล้วก็กลับไปทำสัญญา ขายฝากกันพฤตติการณ์แสดงให้เห็นว่าการที่ ข. จำเลยฟันกอจากก็เพื่อให้รู้เขตต์แดนระวางที่โจทก์กับจำเลย จำเลยไม่มีเจตนาบังอาจทำร้ายทรัพย์ของโจทก์ให้เสียหาย จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่าปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยมีเพียงว่า ข.จำเลยได้กระทำไปโดยยังอาจอันเป็นผิดทางอาชญาหรือไม่ เห็นว่าการที่ ข. ได้ฟันกอจากก็เพื่อจะให้ ทราบเขตต์ในการที่จะทำสัญญาขายฝากกัน แม้จะผิดแนวเขตต์ไปบ้างก็ยังไม่เป็นเหตุพอจะถือได้ว่า ข. ได้ทำลงไปโดยกิริยาบังอาจอันจะเป็นผิดตาม ม.๓๒๔ ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
