คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 204/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คำว่าขู่เข็ญตามความในมาตรา 339 ข้อ 1 กฎหมายลักษณะอาญา นั้นอาจมีความหมายไม่เฉพาะแต่ว่าจะต้องกระทำด้วยวาจาอาจหมายตลอดถึงการกระทำโดยกิริยาด้วย
ฟ้องบรรยายแต่เพียงว่าจำเลยชักอาวุธมีดไล่จะแทงนั้นยังไม่พอจะฟังว่าเป็นการขู่เข็ญตามความในมาตรา 339 ข้อ 1

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจชักมีดพกปลายแหลมไล่จะแทงทำร้ายร่างกายนายอนงค์ เป็นการขู่เข็ญจะทำร้ายให้เสียหายแก่นายอนงค์โดยอาการร้ายแรงและไม่เป็นธรรม ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 339 ข้อ 1จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นงดสืบพยาน แล้วพิพากษายกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำว่า ขู่เข็ญ ตามความในมาตรา 339 ข้อ 1 นั้น อาจมีความหมายไม่เฉพาะแต่ว่าจะต้องกระทำด้วยวาจา อาจหมายตลอดถึงการกระทำโดยอาการกิริยาด้วยฟ้องโจทก์บรรยายเพียงว่า จำเลยชักอาวุธมีดจะไล่แทง จึงยังไม่พอฟังว่า เป็นการขู่เข็ญตามฟ้อง

พิพากษายืน

Share