แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สถานที่บนขบวนรถไฟโดยสารนั้น ไม่ใช่ที่ระโหฐานเป็นที่สาธารณสถาน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันมีฝิ่นไว้โดยมิได้รับอนุญาตเจ้าพนักงานตรวจค้นจับกุมได้ จำเลยสมคบกันใช้กำลังกายและอาวุธและวัตถุระเบิดทำร้ายเจ้าพนักงานบาดเจ็บถึงสลบและแย่งเอาฝิ่นหลบหนีไป ขอให้ลงโทษ
จำเลยทั้งสี่ให้การปฏิเสธ
ศาลมณฑลทหารบกที่ ๔ ฟังว่าจำเลยได้กระทำผิดจริงให้จำคุกจำเลยที่ ๑,๒,๓ ทุกกะทงรวมคนละ ๒ ปี จำคุกจำเลยที่ ๔ รวม ๓ ปี
จำเลยทั้งสี่อุทธรณ์ ศาลทหารกลางพิพากษายืน
จำเลยทั้งสี่ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาของจำเลยที่ ๑,๒ ซึ่งศาลทหารกลางรับไว้นั้นเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนฎีกาของจำเลยที่ ๓ ,๔ นั้นเห็นว่า ๑. สถานที่บนขบวนรถไฟโดยสารไม่ใช่ที่ระโหฐาน เป็นที่สาธารณสถานตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๖(๑๓)
๒. เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์เป็นเจ้าพนักงานฝ่ายปกครองมีอำนาจตรวจค้นได้
๓. เจ้าพนักงานปกครองตรวจค้นในที่ไม่ใช่ที่ระโหฐานไม่ต้องมีหมายค้นและไม่อยู่ในบังคับแห่งมาตรา ๙๖,๑๐๒
ศาลฎีกาจึงพิพากษายืน
