แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ผู้กระทำหรือผู้ใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่นอันเป็นการละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา421นั้นต้องมีเจตนาหรือจงใจกลั่นแกล้งโดยมุ่งประสงค์ให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นฝ่ายเดียวเมื่อโจทก์ติดตั้งป้ายโฆษณาสินค้าของโจทก์บนดาดฟ้าตึกแถวที่โจทก์เช่าเพื่อประโยชน์ในทางการค้าของโจทก์ได้จำเลยก็ย่อมมีสิทธิติดตั้งป้ายโฆษณางานในธุรกิจของจำเลยบนดาดฟ้าตึกแถวที่จำเลยเช่าเพื่อประโยชน์ในกิจการของจำเลยได้เช่นกันโดยไม่ต้องคำนึงถึงว่าฝ่ายใดติดตั้งก่อนเมื่อไม่ปรากฏว่าจำเลยกระทำเพื่อจงใจกลั่นแกล้งโจทก์แม้ป้ายโฆษณาของจำเลยจะอยู่ใกล้และปิดบังป้ายโฆษณาของโจทก์บ้างก็หาเป็นการละเมิดต่อโจทก์ไม่
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ บังคับ จำเลย ชำระ ค่าเสียหาย 223,250 บาท และ ให้จำเลย จัดการ แก้ไข ป้าย โฆษณา ของ จำเลย มิให้ ปิดบัง ป้าย โฆษณา ฟิล์มถ่าย ภาพ ยี่ห้อ อั๊กฟ่า ด้าน ที่ เห็น เมื่อ ไป จาก สะพาน ลอย ข้าม ถนน สุทธิสารวินิจฉัย มุ่งหน้า ไป ทาง ด่าน เก็บ เงิน ขึ้น ทาง ด่วน ดิน แดง และ ให้ ใช้ ค่าเสียหาย เป็น รายเดือน แก่ โจทก์ คือ ครึ่ง หนึ่ง ของ ค่าเช่าพื้นที่ ติด ตั้ง ป้าย เดือน ละ 3,333.33 บาท กับ ครึ่ง หนึ่ง ของค่าภาษี ป้าย เดือน ละ 1,750 บาท รวมเป็น ค่าเสียหาย เดือน ละ 5,083.33บาท นับแต่ วันที่ 1 มกราคม 2534 เป็นต้น ไป จนกว่า จะ แก้ไข เสร็จสิ้น
จำเลย ให้การ ว่า การ ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา ของ จำเลย ได้ กระทำ โดยสุจริตไม่มี เจตนา แกล้ง ให้ โจทก์ ได้รับ ความเสียหาย เป็น การกระทำ โดย ประสงค์ต่อ ผล อันเป็น ธรรมดา แห่ง สิทธิ ของ วิญญูชน ที่ จะ กระทำ ได้ ตาม สิทธิซึ่ง เกิดจาก สัญญาเช่า แม้ ป้าย โฆษณา ของ จำเลย จะ บัง ป้าย โฆษณา ของโจทก์ ก็ ตาม โจทก์ ก็ ไม่มี สิทธิ เรียก ค่าเสียหาย จาก จำเลย ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิพากษา ให้ จำเลย ใช้ ค่าเสียหาย แก่ โจทก์ 223,250 บาทให้ จำเลย แก้ไข ป้าย โฆษณา ของ จำเลย มิให้ ปิดบัง ป้าย โฆษณา ฟิล์ม ถ่าย ภาพยี่ห้อ อั๊กฟ่า ด้าน ที่ มอง จาก แยก สะพาน ลอย ถนน วิภาวดีรังสิต ติดกับ ถนน สุทธิสารวินิจฉัย (วิภาวดีรังสิตขาเข้า) และ ให้ จำเลย ชดใช้ ค่าเสียหาย แก่ โจทก์ ครึ่ง หนึ่ง ของ ค่าเช่า พื้นที่ สำหรับ ติด ตั้ง ป้ายเป็น รายเดือน เดือน ละ 3,333.33 บาท และ ครึ่ง หนึ่ง ของ ค่าภาษี ป้ายเป็น รายเดือน เดือน ละ 1,750 บาท รวมเป็น เงินเดือน ละ 5,083.33 บาทนับ ตั้งแต่ วันที่ 1 มกราคม 2534 เป็นต้น ไป จนกว่า จำเลย จะ แก้ไข เสร็จ
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับ ให้ยก ฟ้อง
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “พิเคราะห์ แล้ว ข้อเท็จจริง ฟัง ยุติ ได้ว่าโจทก์ เช่า ดาดฟ้า ของ ตึกแถว เลขที่ 300/33-34 ถนน วิภาวดีรังสิต แขวง ดินแดง เขตห้วยขวาง กรุงเทพมหานคร ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา สินค้า ของ โจทก์ ประเภท ฟิล์ม ถ่าย ภาพ ยี่ห้อ อั๊กฟ่า จำนวน 2 ป้าย ใน ลักษณะ ด้านหลัง ของ ป้าย ประกบ กัน ส่วน ด้านหน้า ของ ป้าย หัน ออก ใน ทิศทางตรงข้าม กัน เพื่อ ให้ ผู้ สัญจร ไป มาจาก ทาง สะพาน ลอย ข้าม ถนน สุทธิสารวินิจฉัย มุ่งหน้า ไป ทาง ด่าน เก็บ เงิน ขึ้น ทาง ด่วน ดิน แดง และ ใน ทาง กลับกัน เห็น ป้าย โฆษณา ดังกล่าว ได้ ทั้ง สอง ทาง ส่วน จำเลยเป็น ผู้เช่า ตึกแถว เลขที่ 300/30-32 ซึ่ง อยู่ ติดกับ ตึกแถว ที่ โจทก์เช่า ทำ เป็น สำนักงาน ของ จำเลย และ จำเลย ได้ ใช้ ดาดฟ้า ของ ตึกแถวที่ จำเลย เช่า ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา งาน ใน ธุรกิจ ของ จำเลย ป้าย โฆษณาที่ จำเลย ติด ตั้ง สามารถ มองเห็น เฉพาะ ผู้ที่ ไป จาก สะพาน ลอย ข้าม ถนน สุทธิสารวินิจฉัย มุ่งหน้า ไป ทาง ด้าน ด่าน เก็บ เงิน ขึ้น ทาง ด่วน ดิน แดง เพียง ด้าน เดียว ป้าย โฆษณา ของ จำเลย ด้าน นี้ ปิดบัง ป้าย โฆษณา ของโจทก์ ใน ด้าน เดียว กัน ตาม ที่ ปรากฏ ใน ภาพถ่าย หมาย จ. 10 คดี มี ปัญหาต้อง วินิจฉัย ใน ชั้น นี้ ตาม ฎีกา ของ โจทก์ ข้อ แรก ว่า การ ติด ตั้งป้าย โฆษณา ของ จำเลย เป็น การ ใช้ สิทธิ ซึ่ง มี แต่ จะ ให้ เกิด เสียหาย แก่ โจทก์อันเป็น การ ละเมิด ต่อ โจทก์ หรือไม่ ศาลฎีกา เห็นด้วย กับ ข้อ วินิจฉัยของ ศาลอุทธรณ์ ว่า การ ใช้ สิทธิ ซึ่ง มี แต่ จะ ให้ เกิด ความเสียหายแก่ บุคคลอื่น อันเป็น การ ละเมิด ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 421 นั้น ผู้กระทำ หรือ ผู้ใช้ สิทธิ จะ ต้อง มี เจตนา หรือ จงใจกลั่นแกล้ง โดย มุ่ง ประสงค์ ให้ เกิด ความเสียหาย แก่ ผู้อื่น ฝ่ายเดียวเมื่อ ข้อเท็จจริง คดี นี้ ได้ความ ว่า โจทก์ ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา สินค้าของ โจทก์ ประเภท ฟิล์ม ถ่าย ภาพ ยี่ห้อ อั๊กฟ่า ตึกแถว เลขที่ 300/33-34ที่ โจทก์ เช่า เพื่อ ประโยชน์ ใน ทางการ ค้า ของ โจทก์ ตาม สิทธิ ที่ โจทก์มี อยู่ ใน ตึกแถว ที่ ว่า นั้น ได้ จำเลย ผู้ประกอบ ธุรกิจ การค้า ประเภทรับ ปรึกษา และ วาง โครงการ เกี่ยวกับ งาน แสดง สินค้า รวมทั้ง การ รับจ้างแสดง นิทรรศการ ให้ แก่ ผู้ผลิต สินค้า ก็ ย่อม มีสิทธิ ที่ จะ ติด ตั้งป้าย โฆษณา งาน ใน ธุรกิจ ของ จำเลย บน ดาดฟ้า ตึกแถว เลขที่ 300/30-32ซึ่ง เป็น ตึกแถว ที่ จำเลย เช่า มา ทำประโยชน์ ใน กิจการ ของ จำเลย ได้โดยชอบ ด้วย เช่นกัน โดย ไม่ต้อง คำนึง ถึง ว่า จำเลย ติด ตั้ง ป้าย โฆษณาของ จำเลย ภายหลัง จาก โจทก์ ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา สินค้า ของ โจทก์ แล้วหรือไม่ ทั้งนี้ เพราะ การ ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา ทั้ง ของ โจทก์ และ ของจำเลย ต่าง ก็ ติด ตั้ง บน ดาดฟ้า ของ ตึกแถว ที่ แต่ละ ฝ่าย เช่า มา ทำประโยชน์จึง ถือได้ว่า ทั้ง โจทก์ และ จำเลย ได้ ใช้ ประโยชน์ จาก ตึกแถว ที่ เช่า ตามแดนแห่ง สิทธิ ของ สัญญาเช่า ที่ แต่ละ ฝ่าย มี อยู่ ตาม กฎหมาย ความไม่ปรากฏ ว่า จำเลย ติด ตั้ง ป้าย โฆษณา ของ จำเลย เพื่อ จงใจ กลั่นแกล้งโจทก์ โดย มุ่ง ประสงค์ จะ ให้ เกิด ความเสียหาย แก่ โจทก์ การ ติด ตั้งป้าย โฆษณา ของ จำเลย จึง เป็น การกระทำ โดยชอบ ด้วย กฎหมาย แม้ ป้าย โฆษณาของ จำเลย ที่ ติด ตั้ง บน ตึกแถว เลขที่ 300/30-32 จะ อยู่ ใกล้ และ ปิดบังป้าย โฆษณา สินค้า ของ โจทก์ บ้าง ก็ หา ได้ เป็น การ ละเมิด ต่อ โจทก์ ด้วย การใช้ สิทธิ ซึ่ง มี แต่ จะ ให้ เกิด เสียหาย แก่ โจทก์ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 421 ดัง ที่ โจทก์ ฟ้อง ไม่ เมื่อฟัง ว่า จำเลย ไม่ได้ ทำละเมิด ต่อ โจทก์ ก็ ไม่จำต้อง วินิจฉัย ฎีกา ของโจทก์ ใน ประเด็น อื่น อีก ต่อไป ที่ ศาลอุทธรณ์ พิพากษายก ฟ้อง ของ โจทก์เสีย นั้น ชอบแล้ว ฎีกา ของ โจทก์ ฟังไม่ขึ้น ”
พิพากษายืน
