แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาเช่าตึกแถวทั้งสองฉบับทำวันเดียวกัน มีกำหนดการเช่าเป็นเวลาติดต่อกันไปรวม 5 ปี 10 เดือนเป็นการเช่ามีกำหนดเวลาเกินกว่า 3 ปีขึ้นไปเมื่อมิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่การเช่านั้นจะฟ้องร้องให้บังคับคดีได้เพียง 3 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 538และการฟ้องร้องให้บังคับคดีดังกล่าวหมายความรวมถึงการที่ยกขึ้นกล่าวอ้างต่อสู้ให้บังคับคดีไปตามข้อกล่าวอ้างนั้นด้วย เพราะการบังคับคดีย่อมทำได้ด้วยกันทั้งสองฝ่าย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำสัญญาเช่าตึกแถวรวม 2 ฉบับ ฉบับแรกมีกำหนด3 ปี ฉบับที่สองมีกำหนด 2 ปี 10 เดือน ครั้นครบกำหนดตามสัญญาเช่าฉบับแรกโจทก์บอกเลิกสัญญาและให้จำเลยออกจากตึกแถวพิพาท แต่จำเลยไม่ยอมออกจึงขอให้พิพากษาบังคับ
จำเลยให้การต่อสู้คดีหลายประการ และต่อสู้ว่าสัญญาเช่ายังมีผลบังคับขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากตึกแถวพิพาท
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาว่าสัญญาเช่าตึกแถวพิพาทฉบับที่สองมีผลใช้บังคับได้หรือไม่ เห็นว่าสัญญาเช่าตึกแถวพิพาททั้งสองฉบับทำวันเดียวกันมีกำหนดการเช่าเป็นเวลาต่อกันไปรวมเป็นเวลา 5 ปี 10 เดือน เป็นการเช่ามีกำหนดเวลาเกินกว่า 3 ปี ขึ้นไป เมื่อมิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 538 บัญญัติว่าการเช่านั้นจะฟ้องร้องให้บังคับคดีได้แต่เพียง 3 ปี การฟ้องร้องให้บังคับคดีดังกล่าวหมายความรวมถึงการที่ยกขึ้นกล่าวอ้างต่อสู้ให้บังคับคดีไปตามข้อกล่าวด้างนั้นด้วย เพราะการบังคับคดีย่อมทำได้ด้วยกันทั้งสองฝ่าย สัญญาเช่าฉบับที่สองจึงไม่มีผลใช้บังคับ
พิพากษายืน
