คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 198-199/2528

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ที่จะนำสืบหรือแสดงพยานหลักฐานในการพิจารณาคดีของศาลก็คือโจทก์และจำเลยเท่านั้น เมื่อปรากฏว่าจำเลยทั้งสองเข้าเบิกความต่อศาลในคดีอาญาเรื่องก่อนในฐานะเป็นพยานโจทก์ และจำเลยที่ 2 เป็นผู้ส่งหลักฐานมีดของกลางแก่พนักงานสอบสวนจำเลยทั้งสองมิได้เป็นโจทก์หรือจำเลยในคดีดังกล่าว จึงไม่อาจมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 180 ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นสองสำนวนขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองในข้อหาฐานแจ้งข้อความอันเป็นเท็จเบิกความเท็จ และนำสืบหรือแสดงพยานหลักฐานอันเป็นเท็จในการพิจารณาคดี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 172, 173, 174 วรรคสอง และมาตรา 83, 91, 177, 180 ตามลำดับ

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งประทับฟ้อง

จำเลยทั้งสองสำนวนให้การปฏเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องทั้งสองสำนวน

โจทก์ทั้งสองสำนวนอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ทั้งสองสำนวนฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยทั้งสองอาจเป็นความผิดฐานนำสืบหรือแสดงพยานหลักฐานอันเป็นเท็จตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 180 หรือไม่นั้นเมื่อพิเคราะห์ตามบทบัญญัติของประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 180 ประกอบกับประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(3)(14), 174 แล้ว ผู้ที่จะนำสืบหรือแสดงพยานหลักฐานในการพิจารณาคดีของศาลได้ก็คือโจทก์และจำเลยเท่านั้นปรากฏว่าจำเลยทั้งสองเข้าเบิกความต่อศาลในคดีอาญาอีกเรื่องหนึ่งในฐานะพยานโจทก์และจำเลยที่ 2 เป็นผู้ส่งหลักฐานมีดของกลางแก่พนักงานสอบสวนเท่านั้น จำเลยทั้งสองมิได้เป็นโจทก์หรือจำเลยในคดีดังกล่าว จึงไม่อาจมีความผิดฐานนำสืบหรือแสดงพยานหลักฐานอันเป็นเท็จตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 180 ได้

พิพากษายืน

Share