แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
ล.เข้าแย่งปืนจากจำเลยซึ่งเมาสุราขณะจำเลยจ้องปากกระบอกปืนไปทางผู้เสียหายแล้วประมาณ3อึดใจเช่นนี้หากจำเลยมีเจตนาฆ่าก็น่าจะยิงทันทีที่จ้องปากกระบอกปืนไปทางผู้เสียหายการกระทำของจำเลยมีเจตนาเพียงต้องการวางอำนาจและแกล้งขู่ผู้เสียหายเท่านั้นหามีเจตนาฆ่าไม่.(ที่มา-ส่งเสริมฯ)
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอ ให้ ลงโทษ จำเลย ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม ฟ้อง ลงโทษ จำคุก 10 ปีจำเลย อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ พิพากษา ยกฟ้อง
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา ฟัง ข้อเท็จจริง แล้ คืน เกิดเหตุ จำเลย กับพวก ดื่ม สุรา ที่เพิง ขาย สุรา ของ ผู้เสียหาย ซึ่ง อยู่ ที่ หน้า วัด น้ำฉา ต่อมา จำเลยเข้า ไป ใน วัด ดังกล่าว ซึ่ง กำลัง มี งานศพ คืนนั้น จำเลย ถูกเจ้าพนักงาน ตำรวจ จับกุม ขณะ อยู่ ใน วัด ใน ข้อหา มี อาวุธปืน และกระสุนปืน โดย มิได้ รับ อนุญาต และ พา อาวุธปืน ไป ใน ที่ ชุมนุมชน โดยไม่ มี เหตุ อัน สมควร แล้ว วินิจฉัย ว่า ‘…..คดี นี้ ผู้เสียหาย และนาง สวัสดิ์ ภรยา มิได้ มา เบิกความ โจทก์ คง มี นาย เสนอ หรือ อุ่นคงพล และ นาย ลาภ ดีชูศร มา เบิกความ เป็น ประจักษ์พยาน นาย เสนอ หรืออุ่น เบิกความ ว่า จำเลย ชัก ปืน ออก มา แล้ว จ้อง ไป ทาง ผู้ใด ไม่ ทันสังเกต เพราะ นาย เสนอ หรือ อุ่น วิ่งหนี ไป เสียก่อน ประจักษ์พยานโจทก์ ที่ เบิกความ ว่า จำเลย จ้อง ปาก กระบอก ปืน ไป ทาง ผู้เสียหายคือ นาย ลาภ นาย ลาภ เบิกความ ว่า จำเลย นาย เสนอ และ นาง สวัสดิ์ กับคนอื่น อีก 1 หรือ 2 คน นั่ง อยู่ ที่ โต๊ะ เดียวกัน ผู้เสียหาย ยืนอยุ่ ข้าง นาง สวัสดิ์ นาย เสนอ พูด เกี้ยว นาง สวัสดิ์ ผู้เสียหาย พูดห้าม นาย เสนอ จำเลย ยก แก้ว ขึ้น ตบ โต๊ะ ลุกขึ้น ยืน ชัก ปืน ลูกซองพก ออก จาก เอว แล้ว จ้อง ปากกระบอก ปืน ไป ทาง ผู้เสียหาย ซึ่ง อยู่ห่าง จำเลย ประมาณ 1 วา นาน ประมาณ 3 อึดใจ นาย ลาภ จึง เข้า ไป แย่งปืน แต่ กำลัง สู้ จำเลย ไม่ ได้ จึง เลิก แย่ง แล้ว เดิน เข้า ไป ในวัด ตาม คำเบิกความ ของ นาย ลาภ ดังกล่าว นาย ลาภ เข้า แย่ง ปืน จากจำเลย เมื่อ จำเลย จ้อง ปากกระบอก ปืน ไป ทาง ผู้เสียหาย แล้ว ประมาณ3 อึดใจ ศาลฎีกา เห็น ว่า ถ้า จำเลย มี เจตนา ฆ่า ผู้เสียหาย ก็ น่า จะยิง ทันที ที่ จ้อง ปากกระบอก ปืน ไป ทาง ผู้เสียหาย พิเคราะห์พฤติการณ์ ของ จำเลย แล้ว เห็น ว่า จำเลย ซึ่ง เมา สุรา อาจ กระทำการดังกล่าว โดย มี เจตนา เพียงแต่ ต้องการ วาง อำนาจ และ แกล้ง ข่มขู่ผู้เสียหาย ก็ ได้ พยานหลักฐาน ของ โจทก์ ไม่ ได้ ความชัด ว่า จำเลย มีเจตนา ฆ่า ผู้เสียหาย ที่ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัย ชี้ขาด มา นั้น ชอบ แล้วฎีกา ของ โจทก์ ฟัง ไม่ ขึ้น’
พิพากษา ยืน
