แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องซ้ำอย่างไร
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ชนะความจำเลยจึงยึดที่พิพาทเพื่อขายทอดตลาด ถ.ร้องขัดทรัพย์ แต่ที่พิพาทนี้ได้ความว่าเดิม จ.ได้ฟ้อง พ.จำเลยในคดีนี้กับ ล.ผู้ร้องเปนจำเลย ขอให้ศาลแสดงว่าที่เปนของหุ้นส่วนระวาง พ.กับ จ. และคดีได้ถึงที่สุดเพียงศาลอุทธรณ์ ๆ ตัดสินว่าที่เปนของหุ้นส่วนระวาง จ. กับ พ. ส่วนการโอนระวาง พ. กับ ล.ผู้ร้องเปนการสมยอมกันใช้ไม่ได้ ต่อมาโจทก์ในคดีนี้ได้นำยึดที่พิพาทในฐานเปนเจ้าหนี้ พ.จำเลย จ.ร้องขัดทรัพย์ ที่สุดศาลฎีกาตัดสินว่าที่เปนของ พ.ผู้เดียว (ฏีกาที่ ๑๒๔/๒๕๖๙) ดังนี้
ศาลเดิมและศาลอุทธรณ์เห็นว่า ผู้ร้องไม่มีอำนาจร้องขัดทรัพย์อีกได้ ต้องบทห้ามตาม พ.ร.บ.วิธีพิจารณาแพ่ง ม.๓ ให้ยกคำร้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำพิพาทษาฏีกาที่ ๑๒๔/๒๔๖๙ ได้วินิจฉัยฉะเพาะโจทก์กับ จ.เท่านั้นไม่ลบล้างคำพิพากษาเรื่องก่อนซึ่งผู้ร้องเปนคู่ความโดยตรง ทั้งศาลก็ได้ตัดสินแล้วว่าผู้ร้องไม่มีกรรมสิทธิในที่นั้น ดังนั้นผู้ร้องจะอาศัยประโยชน์จากคำพิพากษาฏีกาซึ่งตนมิได้เกี่ยวเปนคู่ความด้วยไม่ได้ จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง
