แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ระเบียบว่าด้วยลูกจ้างของกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2516 เป็นระเบียบที่ออกโดยอาศัยอำนาจตามกฎหมายอยู่ที่โจทก์เข้าทำงานเป็นลูกจ้างประจำของกรุงเทพมหานคร จำเลยก็โดยอาศัยระเบียบดังกล่าว การที่จำเลยเห็นว่าโจทก์ทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงและสั่งไล่โจทก์ออกจากงานก็โดยอาศัยอำนาจตามระเบียบ จึงเป็นการใช้ดุลพินิจสั่งการตามอำนาจของจำเลยซึ่งเป็นข้าราชการฝ่ายบริหารโดยแท้ โจทก์จึงขอให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาดเพิกถอนคำสั่งของจำเลยอันเป็นการก้าวก่ายดุลพินิจตามอำนาจของจำเลยไม่ได้
ที่โจทก์อ้างว่าจำเลยกลั่นแกล้งโจทก์และปฏิบัตินอกเหนืออำนาจ แต่โจทก์ก็มิได้ฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทน จึงไม่มีประโยชน์ที่จะวินิจฉัยว่าจำเลยกระทำละเมิดหรือไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสั่งไล่โจทก์ออกจจากงานโดยกล่าวว่าโจทก์เรียกร้องเอาเงินจากคนงานที่ประสงค์จะปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งที่สูงขึ้น เป็นการกระทำผิดวินัยประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามระเบียบว่าด้วยลูกจ้างของกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2516 ข้อ 21.7 ซึ่งไม่ถูกต้องตามความเป็นจริง โจทก์มิได้กระทำผิดตามข้อกล่าวหา จำเลยไม่ทำการพิจารณาเรื่องนี้ให้รอบคอบ ปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ โจทก์ได้รับความเสียหายแก่สิทธิของโจทก์ ในการที่จะได้ทำงานต่อไปเป็นการละเมิดต่อโจทก์ โจทก์ยื่นอุทธรณ์ขอความเป็นธรรมก็ไม่ได้ผล จึงขอให้บังคับจำเลยเพิกถอนคำสั่งดังกล่าว
จำเลยให้การว่า จำเลยมีคำสั่งไล่โจทก์ออกจากงานโดยชอบด้วยระเบียบว่าด้วยลูกจ้างของกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2516 เพราะโจทก์ทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงการออกคำสั่งดังกล่าวเป็นเรื่องอยู่ในอำนาจหน้าที่ของฝ่ายบริหาร โจทก์ไม่มีอำนจฟ้องให้เพิกถอนคำสั่ง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่า จำเลยเป็นทบวงการเมืองมีฐานะเป็นราชการบริหารส่วนท้องถิ่นนครหลวงดังที่บัญญัติไว้ตามมาตรา 6 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบราชการกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2518 ระเบียบว่าด้วยลูกจ้างของกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2516 เป็นระเบียบที่ออกโดยอาศัยอำนาจตามกฎหมาย ที่โจทก์เข้าทำงานเป็นลูกจ้างของจำเลยก็โดยอาศัยระเบียบดังกล่าว หาใช่เนื่องมาจากนิติกรรม หรือสัญญาจ้างทางกฎหมายแพ่งโดยตรงไม่ การที่จำเลยเห็นว่าโจทก์กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงและสั่งให้โจทก์ออกจากงานก็โดยอาศัยอำนาจตามระเบียบจึงเป็นการใช้ดุลพินิจสั่งการตามอำนาจของจำเลยซึ่งเป็นข้าราชการฝ่ายบริหารโดยแท้ โจทก์จะขอให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาดเพิกถอนคำสั่งของจำเลยอันเป็นการก้าวก่ายดุลพินิจตามอำนาจของจำเลยไม่ได้ ที่โจทก์ฎีกาว่าจำเลยกลั่นแกล้งโจทก์และปฏิบัตินอกเหนืออำนาจ แต่โจทก์ก็มิได้ฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทน จึงไม่มีประโยชน์ที่จะวินิจฉัยว่าจำเลยกระทำละเมิดต่อโจทก์หรือไม่ ศาลล่างทั้งสองพิพากษายกฟ้องชอบแล้ว
พิพากษายืน
