คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 359/2465

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

วิธีพิจารณาอาญา , ฟ้อง ,คำขอในฟ้อง, ตัวการสมรู้

ย่อยาว

โจทย์กล่าวข้อความในฟ้องอย่างหนึ่ง แต่ขอให้ลงโทษอย่างหนึ่ง ศาลต้องถือข้อความในฟ้องเปนเกณฑ์
ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๓๐๑ แต่ในฟ้องกล่าวว่าจำเลยสมคบกันกระทำการวิ่งราวทรัพย์ หามีข้อความว่าจำเลยได้กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งที่กฎหมายบัญญัติว่าเปนความผิดฐานชิงทรัพย์ฤาปล้นไม่เช่นนี้ ถึงแม้ทางพิจารณาจะปรากฎว่าความผิดที่จำเลยกระทำนั้นเข้าฐานปล้นก็ดี ก็ลงโทษจำเลยในฐานปล้นไม่ได้ เพราะผิดประเด็นข้อหา
จำเลยคนหนึ่งเปนผู้แย่งชิงทรัพย์ไปจากเจ้าทรัพย์ จำเลยอีกคนหนึ่งเปนผู้แสดงกิริยาขู่เข็ญจะทำร้ายเจ้าทรัพย์เพื่อมิให้จับกุม แล้วจำเลยกับพวกก็พากันไปทางเดียวกัน เมื่อก่อนจะเกิดเหตุ ปรากฎว่าจำเลยได้มาด้วยกัน แลต่างได้ซุ่มอยู่ในป่าคอยดักทำร้ายเจ้าทรัพย์ด้วยกันดังนี้ ศาลฎีกาเห็นว่าแสดงให้เห็นว่า จำเลยได้สมคบกันมากระทำความผิด แลจำเลยผู้ขู่เข็ญจะทำร้ายเจ้าทรัพย์นั้นมีความผิดฐานเป็นตัวการตามมาตรา ๖๓.

Share