แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ต้องคำพิพากษาให้เพิ่มโทษมาตั้งแต่ยังไม่มี พ.ร.บ. ล้างมลทิน 2499 นั้น ต่อมามี พ.ร.บ.ล้างมลทิน 2499 จำเลยที่ฎีกา แม้จะไม่ได้ฎีกาในข้อนี้ ศาลฎีกาก็หยิบยกขึ้นวินิจฉัยไม่เพิ่มโทษจำเลยนั้นได้
พ.ร.บ.ล้างมลทิน 2499 ม.3 ย่อมไม่มีความหมายกินถึงผู้ที่รอการลงโทษไว้ตามกฎหมายลักษณะอาญา ม.41 และประมวลกฎหมายอาญา ม.56 .
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๑ ตุลาคม ๒๔๙๙ เวลากลางคืน จำเลยทั้ง ๔ สมคบกันมีไม้ตะพดเป็นสาตราวุธปล้นทรัพย์ นายสอิ้ง นางสอิ้ง ศรีนาท และทำร้าย นายสอิ้ง บาดเจ็บ จำเลยที่ ๑,๓ เคยต้องโทษมาแล้ว พ้นโทษยังไม่เกิน ๓ ปี จำเลยที่ ๔ เคยต้องคำพิพากษาจำคุก ๒ ปี แต่รอการลงโทษไว้ ๕ ปี ยังไม่พ้นกำหนด ขอให้เพิ่มโทษและเอาโทษที่รอไว้มาลงแก่จำเลย
จำเลยที่ ๑ รับสารภาพและรับว่าพ้นโทษไม่เกิน ๓ ปีจริง
จำเลยที่ ๒,๓,๔ ปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่ จำเลยที่ ๓ รับว่าพ้นโทษไม่เกิน ๓ ปี และจำเลยที่ ๔ รับว่าถูกรอการลงโทษจำคุก ๒ ปี ไว้ภายใน ๕ ปีจริง
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยคนละ ๑๐ ปี ตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม.๓๐๑ แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ ๔) ๒๔๗๗ ม.๗ เพิ่มโทษจำเลยที่ ๑ ตาม ม.๗๓ กึ่งหนึ่งและลดกึ่งหนึ่งตาม ม.๕๙ โทษเพิ่มและลดเสมอกันหักกลบลบกัน จำคุก ๑๐ ปี เพิ่ม โทษจำเลยที่ ๓ กึ่งหนึ่งตาม ม.๗๓ จำคุก ๑๕ ปี ส่วนจำเลยที่ ๔ ให้ยกเอาโทษที่รอไว้มารวมเป็นโทษจำคุก ๑๒ ปี
จำเลยที่ ๑ ไม่ยื่นอุทธรณ์ คดีถึงที่สุด จำเลยที่ ๑ ยื่นคำร้องขอให้ศาลออกหมายแดง ศาลออกหมายแดงสำหรับจำเลยที่ ๑
จำเลยที่ ๒,๓,๔ อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๒,๓,๔ ฎีกา ศาลฎีกาพิพากษายืน เว้นแต่ในข้อเพิ่มโทษจำเลยที่ ๓ นั้นให้ยก เพราะเพิ่มโทษไม่ได้ตาม พ.ร.บ.ล้างมลทิน ๒๔๙๙ มาตรา ๓ ซึ่งบัญญัติว่า ให้ถือว่าไม่เคยต้องโทษมาก่อน .
