แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกระทำชำเรา ด.ญ. อายุต่ำกว่าสิบสามขวบก่อนวันใช้ประมวลกฎหมายอาญา ศาลชั้นต้นลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 244 วรรค 2 จำคุก 5 ปี ดังนี้ เมื่อศาลฎีกาซึ่งตัดสินหลังวันให้ประมวลกฎหมายอาญาฟังว่าจำเลยทำผิดและวางโทษจำคุกจำเลยเท่าเดิม คือ 5 ปี ศาลฎีกาก็คงใช้กฎหมายในขณะที่จำเลยกระทำผิดเป็นบทลงโทษ (เพราะกำหนดโทษที่วางในคดีนี้ยังไม่เข้ากรณีที่จะพึงใช้ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 280(1) โดยยังไม่มีข้อที่จะยกส่วนที่เป็นคุณของกฎหมายใหม่มาใช้)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจกระทำชำเรา เด็กหญิงประเชิญ สุขสวัสดิ์ อายุ ๑๐ ขวบ ถึงบาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๔๔ และที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๔ มาตรา ๔
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นเชื่อว่าจำเลยกระทำผิดจริง พิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๔๔ วรรค ๒ และที่แก้ไข ให้จำคุกมีกำหนด ๕ ปี
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับเป็นยกฟ้องโดยยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้เป็นผลดีแก่จำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่าจำเลยกระทำผิดจริง พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้บังคับคดีลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาชั้นต้น.
