แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อคำร้องขอแก้ฟ้องโจทไม่สมเหตุอันควนหย่างได สาลย่อมไม่อนุญาตไห้แก้ฟ้อง
อ้างดีกาที่ 774/2481, 425/2486
ไนชั้นสาลดีกาพิจารนาถึงเรื่องไม่ยอมไห้โจกแก้ฟ้องนั้น ถือว่าเปนเหตุไนลักสนะคดี สาลดีกาพิพากสาไห้เปนประโยชน์แก่จำเลยซึ่งไม่ได้รับสำเนาดีกาด้วยได้
ย่อยาว
โจทฟ้องว่าระหว่างเวลาตั้งแต่พระอาทิจตกวันที่ 7 ตุลาคม 2486 ถึงเวลาพระอาทิจขึ้นวันที่ 8 ตุลาคม 2486 จำเลยสมคบกันลักทัพย์นายวิมไปจากเคหะสถานรวมราคา 11๐ บาทขอไห้ลงโทส
ได้ความว่า เมื่อสาลชั้นต้นสืบพยานโจกได้ 1 ปากแล้ว ระหว่างกำลังสืบปากที่ 2 โจกยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องว่า “จำเลยสมคบกันลักทัพย์วันที่ 8 ตุลาคม 2486 ถึงวันที่ 9 ตุลาคม 2486 เวลากลางคืนติดต่อกัน ขอ้ความนอกนี้คงตามฟ้องเดิม”
สาลชั้นต้นสั่งไม่อนญาตแก้ฟ้อง เพราะคำร้องขอแก้ฟ้องของโจทไม่สแดงเหตุอันควนอย่างได แล้วพิพากสายกฟ้องโจท
สาลอุธรน์พิพากสายืน
โจทดีกา แต่ส่วสำเนาดีกาไห้นายหลวงจำเลยไม่ได้
สาลดีกาเห็นว่า การขอแก้ฟ้องเช่นนี้โจกต้องสแดงเหตุอันควนตามประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญามาตรา 183 เมื่อโจทไม่สแดงเหตุอันควนก็ไม่มีทางที่จะอนุญาตไห้โจกแก้ฟ้องได้
อนึ่ง แม้จะส่งสำเนาดีกาไห้นายหลวงจำเลยไม่ได้ก็ดี แต่เปนเหตุอยู่ไนลักสนะคดี ไห้บังคับตลอดซึ่งนายหลวงจำเลยด้วย จึงพิพากสายืน.
