คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1788/2532

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

สินค้าพิกัดประเภทที่ 73.35 ในส่วนที่เกี่ยวกับส่วนประกอบของเครื่องจักร เครื่องใช้กล หรือเครื่องมือกล ตามพิกัดประเภทที่ 73.35 ข. หมายถึง เครื่องจักร เครื่องใช้กล โดยทั่วไป หากเป็นเครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตรและการทำสวน สำหรับเตรียมดินหรือเพาะปลูก รวมทั้งส่วนประกอบ อุปกรณ์ และอะไหล่ กฎหมายกำหนดไว้เป็นกรณีต่างหากโดยชัดแจ้งแล้ว ตามพิกัดประเภทที่ 83.24
สินค้าพิพาทเป็นส่วนประกอบของเครื่องมือหรือเครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตร แม้จะมีลักษณะเป็นสปริงตามที่ระบุไว้ในพิกัด ประเภทที่ 73.34 ข. ก็หาทำให้สินค้าพิพาทต้องจัดเข้าอยู่ในพิกัดที่ 73.35 ข. ไม่ แต่จัดเข้าพิกัดประเภทที่ 84.24 เพราะเป็นที่เห็นได้ชัดว่ากฎหมายมุ่งประสงค์จะแยกเครื่องมือหรือเครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตรออกต่างหากจากเครื่องจักรโดยทั่วไป ทั้งนี้เพื่อสนับสนุนการใช้เครื่องมือเครื่องจักรในการเกษตรกรรม

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้สั่งซื้อและนำสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักรไทยรวม ๓ รายการ คือ สินค้าจำพวกสปริงที่ใช้กับซีกคราด (Coil Tine) ซึ่งจัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. จำนวน ๒,๒๐๐ ชิ้น สินค้าจำพวกหัวคราด (Reversible Point) ซึ่งจัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔ ข. จำนวน ๖๐๐ ชิ้น และสินค้าจำพวกเหล็กยึด (Clamp Assy) ซึ่งจัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๗๓.๔๐ ข. จำนวน ๖๐๐ ชิ้น โดยสำแดงชนิดของสินค้าจำพวกสปริงและสินค้าจำพวกหัวคราดรวมกันในรายกายที่ ๑ ระบุชนิดของสินค้าว่า อุปกรณ์คราดสปริงจำนวน ๓,๒๐๐ ชิ้น และสำแดงประเภทพิกัดว่าเป็นสินค้าเข้าพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔ ข. ซึ่งไม่ถูกต้องและเป็นเท็จ เพราะสินค้าจำพวกสปริงที่ใช้กับซึกคราดเป็นสินค้าที่จัดอยู่ในพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. จำเลยจึงชำระอากรขาเข้า ภาษีการค้าและภาษีบำรุงเทศบาลขาดไปเป็นเงิน ๓๑๗,๒๗๗.๒๘ บาท โจทก์ที่ ๑ ได้ประเมินเรียกเก็บภาษีอากรที่ขาดพร้อมด้วยเงินเพิ่มภาษีการค้าและเงินเพิ่มภาษีบำรุงเทศบาล แต่จำเลยไม่ชำระ ขอให้บังคับจำเลยชำระค่าภาษีอากรดังกล่าว และเงินเพิ่มภาษีการค้ากับเงินเพิ่มภาษีบำรุงเทศบาลนับถึงวันฟ้องอีก ๓๗,๖๖๓.๕๖ บาทแก่โจทก์ พร้อมด้วยเงินเพิ่มภาษีการค้ากับเงินเพิ่มภาษีบำรุงเทศบาลในอัตราร้อยละ ๑ ต่อเดือน หรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยให้การว่า จำเลยได้สำแดงพิกัดอัตราศุลกากรในใบขนสินค้าขาเข้าสำหรับสินค้าทั้งหมดถูกต้องแล้วแม้ว่าซี่คราดจะขดเป็นสปริงแต่ก็เป็นซี่คราดที่ใช้สำหรับไถพรวนดิน จึงเป็นสินค้าในพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔ ข. แม้จะฟังว่าอุปกรณ์ซี่คราดเป็นสินค้าในพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. แต่โจทก์ได้เปิดสินค้าตรวจสอบและปล่อยสินค้าให้จำเลยแล้ว จึงเป็นการจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงในการไม่เรียกเก็บภาษีให้ถูกต้อง เป็นการละเมิดต่อจำเลยทำให้จำเลยไม่อาจนำเงินค่าภาษีไปคำนวณรวมเป็นต้นทุน จึงต้องใช้ค่าเสียหายให้แก่จำเลยเท่ากับจำนวนค่าภาษีที่โจทก์สั่งให้ชำระเพิ่ม จำเลยขอใช้สิทธิหักกลบลบหนี้กับค่าเสียหายที่โจทก์ต้องชำระให้จำเลย
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตาม พ.ร.ก. พิกัดอัตราศุลกากร พ.ศ. ๒๕๐๓ สินค้าพิกัดประเภทที่ ๗๒.๓๕ อยู่ในหมวด ๑๕ ที่ว่าด้วยโลหะสามัญและของทำด้วยโลหะสามัญ ได้แก่ สปริงทุกชนิด และข้อ ข. หมายความรวมถึง เครื่องอะไหล่ของเครื่องจักร เครื่องกล และเครื่องมือกล ส่วนสินค้าพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔ อยู่ในหมวด ๑๖ ที่ว่าด้วยเครื่องจักร เครื่องใช้กล เครื่องอุปกรณ์ไฟฟ้า และส่วนประกอบของสิ่งดังกล่าว ได้แก่ เครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตรและการสวน สำหรับเตรียมดินหรือเพาะปลูก (เช่น ไถ คราด เครื่องปลูก เครื่องหว่านเมล็ดพืชและปุ๋ย) และระบุรวมถึงส่วนประกอบ อุปกรณ์และอะไหล่ด้วย แต่ในหมายเหตุของหมวด ๑๖ ข้อ ๑ (ข) ระบุว่าหมวดนี้ไม่คลุมถึงส่วนประกอบที่เป็นของใช้ได้ทั่วไปตามที่กำหนดไว้ในหมายเหตุ ข้อ ๒ ของหมวด ๑๕ ซึ่งในหมายเหตุข้อ ๒ ของหมวด ๑๕ ดังกล่าวอธิบายคำว่า “ชิ้นส่วนที่เป็นของใช้ได้ทั่ว ๆ ไป” ไว้ว่า หมายถึง (ข) สปริงทุกชนิดและแผ่นแหนบสปริงทำด้วยโลหะสามัญ นอกจากลานนาฬิกา โจทก์ฎีกาว่า แม้สินค้าพิพาทจะเป็นของที่ใช้เฉพาะสำหรับการขุด ไถ คราดดิน หรือพรวนดิน สำหรับหว่านเมล็ดพืชไม่สามารถจะนำไปใช้เป็นอย่างอื่นได้ ถ้าเป็นสปริงก็ต้องจัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. ศาลฎีกาเห็นว่า สินค้าพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ในส่วนที่เกี่ยวกับส่วนประกอบของเครื่องจักร เครื่องใช้กลหรือเครื่องมือกล ตามพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. นั้น ย่อมหมายถึง เครื่องจักร เครื่องใช้กลโดยทั่วไป หากเป็นเครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตรและการทำสวน สำหรับเตรียมดินหรือเพาะปลูกรวมทั้งส่วนประกอบ อุปกรณ์ และอะไหล่ กฎหมายกำหนดไว้เป็นกรณีต่างหากโดยชัดแจ้งแล้วตามพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔ ข้อเท็จจริงได้ความว่า สินค้าพิพาทเป็นส่วนประกอบของเครื่องมือหรือเครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตร แม้จะมีลักษณะเป็นสปริงดังที่ปรากฏภายในเอกสารหมาย จ.๙ ก็หาเป็นเหตุทำให้สินค้าพิพาทต้องจัดเข้าอยู่ในพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. ไม่ เนื่องจากความหมายเหตุในหมวด ๑๖ ข้อ ๑ (ข) ประกอบกับตามหมายเหตุ ข้อ ๒ (ข) ในหมวด ๑๕ ดังกล่าวย่อมหมายถึงเครื่องอะไหล่หรือส่วนประกอบของเครื่องจักร เครื่องใช้กล โดยทั่วไปแม้บทบัญญัติในส่วนนี้จะมิได้กำหนดเป็นการยกเว้นไว้มิให้หมายรวมถึงสินค้าในพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔ ด้วย ดังที่โจทก์ฎีกา แต่เมื่อพิจารณาถึงบทบัญญัติทั้งหมดที่เกี่ยวข้องประกอบกันเข้าแล้วเป็นที่เห็นได้ชัดว่ากฎหมายมุ่งประสงค์จะแยกเครื่องมือหรือเครื่องจักรที่ใช้ในการเกษตรออกต่างหากจากเครื่องจักรโดยทั่วไป ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นการสนับสนุนการใช้เครื่องมือเครื่องจักรในการทำเกษตรกรรม และการที่คณะกรรมการพิจารณาปัญหาพิกัดอัตราศุลกากรได้เคยมีมติให้สินค้าที่มีลักษณะเป็นสปริงอย่างเดียว ไม่มีอุปกรณ์อื่นของเครื่องเตรียมดินประกอบติดอยู่ด้วยให้จัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๗๓.๓๕ ข. ดังที่โจทก์ฎีกา ก็ไม่เป็นเหตุที่จะหักล้างข้อวินิจฉัยดังกล่าวข้างต้นได้ ศาลฎีกาเห็นว่า สินค้าพิพาทรายแรกจำพวกสปริงจัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๘๔.๒๔
พิพากษายืน.

Share