คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1783/2505

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

พินัยกรรมแบบธรรมดา มีพยาน 4 คนลงลายมือชื่อไว้ท้ายลายพิมพ์นิ้วมือของเจ้ามรดก แต่ปรากฏว่าก่อนถึงลายเซ็นของพยานมีข้อความระบุไว้ด้วยว่าผู้สั่งพินัยกรรมได้ลงชื่อหรือพิมพ์นิ้วมือต่อหน้าข้าพเจ้าด้วย ดังนี้ ไม่จำเป็นจะต้องมีพยานรับรองลายพิมพ์นิ้วมือโดยตรงต่างหากอีก
เรื่องสติของผู้ทำพินัยกรรมดีหรือไม่ ย่อมเป็นข้อเท็จจริงที่จะต้องพิจารณา ในเมื่อมีการโต้เถียงกัน ตามกฎหมายไม่ได้บังคับว่าพินัยกรรมจะต้องมีข้อความว่าพยานรับรองสติของผู้ทำพินัยกรรม
ตามปกติการพิมพ์ลายนิ้วมือก็ควรจะมีลายนิ้วมือปรากฏอยู่ด้วย แต่ลายพิมพ์นิ้วมือของเจ้ามรดกผู้ทำพินัยกรรมแม้จะไม่มีลายนิ้วมือเพราะเป็นโรคเรื้อน แต่เมื่อมีพยานลงลายมือชื่อรับรองถูกต้องและข้อเท็จจริงก็ฟังได้ว่าเจ้ามรดกได้พิมพ์ลายนิ้วมือไว้จริงแล้ว ลายพิมพ์นิ้วมือนั้นย่อมใช้ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอแบ่งมรดกของนายเฮง แซ่ผู่ กับนางเนี้ยว บิดามารดาของโจทก์จากจำเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นภรรยาใหม่ของนายเฮงและจำเลยอื่นซึ่งเป็นบุตรเกิดแต่จำเลยที่ ๑
จำเลยต่อสู้คดีอ้างเหตุผลหลายประการ รวมทั้งอ้างว่านายเฮงได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินให้จำเลยแล้วด้วย
ชั้นพิจารณา คู่ความตกลงกันตั้งจำนวนเงิน ๒๕,๐๐๐ บาท เป็นข้อพิพาทแทนตัวทรัพย์มรดก ถ้าโจทก์เป็นฝ่ายชนะ จำเลยต้องใช้เงินจำนวนนี้ให้ โดยโจทก์ไม่ติดใจเรียกร้องเอาทรัพย์สิ่งใดอีก ถ้าโจทก์แพ้ โจทก์จะไม่เกี่ยวข้องเรียกร้องมรดกรายนี้ต่อไป คู่ความต่างสละข้อหาข้อต่อสู้ในเรื่องอื่น คงตกลงสืบกันเฉพาะข้อที่ว่าพินัยกรรมที่จำเลยยกขึ้นต่อสู้นั้นจะสมบูรณ์ใช้ได้ตามกฎหมายหรือไม่ ถ้าสมบูรณ์โจทก์ยอมแพ้ ถ้าไม่สมบูรณ์จำเลยยอมแพ้
ศาลชั้นต้นไม่เชื่อว่าพินัยกรรมรายนี้จะเป็นพินัยกรรมของเจ้ามรดก เท่ากับว่าพินัยกรรมไม่สมบูรณ์ ใช้ไม่ได้ พิพากษาให้จำเลยใช้เงินให้โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาในข้อกฎหมายมีปัญหาเกี่ยวกับลายพิมพ์นิ้วมือของเจ้ามรดกผู้ทำพินัยกรรมด้วย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อที่โจทก์ฎีกาว่าลายพิมพ์นิ้วมือของเจ้ามรดกผู้ทำพินัยกรรมจะต้องมีพยานับรองโดยตรงอย่างน้อย ๒ คน ต่างหากจากพยานรับรองการทำพินัยกรรมนั้น ปรากฏว่าก่อนถึงลายเซ็นชื่อพยาน ๔ คนในพินัยกรรม มีข้อความระบุไว้ชัดแจ้งแล้วว่า ผู้สั่งพินัยกรรมได้ลงชื่อหรือพิมพ์นิ้วมือต่อหน้าข้าพเจ้าด้วย จึงไม่จำเป็นจะต้องมีพยานรับรองลายพิมพ์นิ้วมือต่างหากอีก
ข้อที่ว่า ข้อความนั้นไม่มีข้อความรับรองว่าเจ้ามรดกมีสติหรือไม่ นั้น เรื่องสติดีหรือไม่ย่อมเป็นข้อเท็จจริงจะต้องพิจารณาในเมื่อมีการโต้เถียงกัน ตามกฎหมายหาได้บังคับว่าพินัยกรรมจะต้องมีข้อความว่าพยานรับรองถึงสติของผู้ทำพินัยกรรมไม่
ข้อที่ว่า พินัยกรรมที่พิมพ์นิ้วมือไม่มีลายเป็นพินัยกรรมที่ไม่สมบูรณ์นั้น เห็นว่า ตามปกติการพิมพ์ลายนิ้วมือก็ควรจะมีลายนิ้วมือปรากฏอยู่ด้วย เพื่อประโยชน์แก่การตรวจพิสูจน์ว่าเป็นของผู้ใดแน่ อย่างไรก็ดี แม้พิมพ์ลายนิ้วมือของเจ้ามรดกคดีนี้จะไม่มีลายนิ้วมือเพราะเป็นโรคเรื้อน แต่ก็มีพยานรับรองถูกต้อง และข้อเท็จจริงก็ฟังได้ว่าเจ้ามรดกได้พิมพ์ลายนิ้วมือไว้จริง จึงไม่มีเหตุใดที่จะถือว่าการพิมพ์ลายนิ้วมือนี้ใช้ไม่ได้ การที่เจ้ามรดกแถงไดโดยมีพยานลงลายมือชื่อรับรอง ย่อมใช้ได้ฉันใด การพิมพ์ลายนิ้วมือที่ไม่ปรากฎลายนิ้วมือเพราะนิ้วไม่มีลายเช่นนี้ เมื่อปรากฎว่าเป็นพิมพ์นิ้วมือของผู้ใดจริงแล้ว ก็ย่อมใช้ได้ฉันนั้น
พิพากษายืน

Share