แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยถูกฟ้องยังศาลทหารฐานทำร้ายร่างกายและศาลพิพากษาลงโทษจำเลย คดีเสร็จเด็ดขาดไปแล้ว ต่อมาอัยการยังฟ้องจำเลยต่อศาลอาญาฐานบุกรุกโดยใช้กำลังประทุษร้ายอีก โดยเอาการทำร้ายร่างกายครั้งเดียวกันนั่นเองมาเป็นองค์ความผิดของคดีหลังนี้ด้วยดังนี้ ต้องถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจเข้าไปในห้องพักอาศัยของนางอุไรโดยไม่มีเหตุอันควร โดยเข้าไปด่าต่อว่านางอุไรเรื่องบุตรทะเลาะกันและไม่ยอมออกไป เมื่อนางอุไรได้ห้ามมิให้เข้าและได้ไล่ออกไปการที่จำเลยบุกรุกเข้าไปนั้น จำเลยยังได้บังอาจทุบและชกต่อยนางอุไรบาดเจ็บ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 365 และนับโทษต่อจากคดีดำที่ 1309/2504 ของศาลทหารกรุงเทพฯ
จำเลยให้การปฏิเสธและต่อสู้ว่า อัยการศาลทหารกรุงเทพฯได้เป็นโจทก์ฟ้องจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย และศาลทหารฯ ได้ตัดสินลงโทษจำเลย คดีเสร็จเด็ดขาดแล้วตามคดีแดงที่ 1715/2504 โจทก์ฟ้องคดีนี้ฐานบุกรุก ใช้กำลังประทุษร้าย การกระทำของจำเลยเป็นกรรมและวาระเดียวกับการทำร้ายร่างกาย โจทก์จะฟ้องอีกไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39
ในวันนัดสืบพยานโจทก์ จำเลยกลับให้การรับสารภาพ แต่คงต่อสู้เรื่องอำนาจฟ้อง โจทก์แถลงไม่ติดใจสืบพยานและแถลงรับว่า คดีในข้อหาฐานบุกรุกนี้เกิดขึ้นในเวลาเดียวกับข้อหาฐานทำร้ายร่างกายคดีแดงที่ 1715/2504 แต่เนื่องจากข้อหาฐานทำร้ายร่างกายอยู่ในอำนาจของศาลทหารฯ โจทก์จึงแยกฟ้องคดีฐานนั้นต่อศาลทหารฯ ส่วนข้อหาฐานบุกรุกอยู่ในอำนาจของศาลอาญา โจทก์ฟ้องที่ศาลอาญา
ศาลอาญาวินิจฉัยว่าเป็นการฟ้องซ้ำ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4) อ้างฎีกาที่ 168/2499 พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดฐานทำร้ายร่างกายศาลทหารฯ ได้พิพากษาลงโทษจำเลยเสร็จเด็ดขาดไปแล้ว โจทก์กลับนำเอามาฟ้องอีกโดย (เอา)รวมเข้าเป็นองค์ความผิดฐานบุกรุก โดยใช้กำลังประทุษร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 365 หากศาลพิพากษาลงโทษให้ก็จะต้องลงโทษในความผิดฐานทำร้ายร่างกายซ้ำอีก โจทก์นำความผิดที่ฟ้องแล้วมาฟ้องใหม่ไม่ว่าจะรวมอยู่ในความผิดฐานใด ก็ต้องถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4) เรื่องนี้ต่างกับฎีกาที่โจทก์อ้าง (1688/2498, 1742/2494) เพราะตามฟ้องจะแยกความผิดฐานทำร้ายร่างกายออกไม่ได้
พิพากษายืน
