แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องแบ่งทรัพย์มรดกจากจำเลยในฐานะทายาทโดยธรรมและทายาทโดยพินัยกรรม การที่จำเลยให้การว่าที่พิพาทเจ้ามรดกยกให้แก่จำเลยก่อนที่เจ้ามรดกถึงแก่กรรม แม้จะให้การด้วยว่าพินัยกรรมปลอม ก็เป็นการต่อสู้ว่าไม่มีข้อกำหนดตามพินัยกรรม เพราะเจ้ามรดกได้โอนทรัพย์ตามพินัยกรรมไปในระหว่างมีชีวิตอยู่ ข้อกำหนดในพินัยกรรมเป็นอันเพิกถอน ซึ่งเป็นเรื่องที่ว่า ไม่มีพินัยกรรมเกี่ยวกับที่พิพาทนั่นเอง คำให้การของจำเลยจึงไม่ขัดกันแต่อย่างใด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นายหลอด นางพัน ทองยศ สมรสกันเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๓ มีบุตรด้วยกันที่ยังมีชีวิตอยู่ ๕ คน คือ โจทก์ทั้งสาม จำเลย และนางหนูกัน นายหลอดนางพันมีทรัพย์สินคือที่ดิน ๔ แปลง เรือนสองหลัง แฝดกับยุ้งข้าว ๑ หลัง หลังจากนางพันตาย นายหลอดทำพินัยกรรมยกที่ดินแปลงที่ ๔ ให้โจทก์ที่ ๒ กับนายสมัยสามีโจทก์ที่ ๒ ต่อมาจำเลยแจ้งเท็จต่อเจ้าพนักงานที่ดินว่า นายหลอดยกที่ดินทั้ง ๔ แปลงให้จำเลยแล้ว ขอให้ออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์เจ้าพนักงานที่ดินหลงเชื่อจึงออก น. ส. ๓ ก. ให้ ต่อมานายหลอดตาย ทรัพย์สินดังกล่าวข้างต้นตกทอดแก่ทายาท ขอให้บังคับจำเลยแบ่งทรัพย์สินแก่โจทก์ทั้งสาม
จำเลยให้การว่า นายหลอดยกที่ดินทั้ง ๔ แปลง ให้จำเลยต่อมาจำเลยขอให้เจ้าพนักงานที่ดินออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์ โจทก์ทั้งสามและนายหลอกยินยอม จำเลยครอบครองทำประโยชน์ตลอดมา จำเลยและสามีเป็นผู้ปลูกสร้างบ้านสองหลังและยุ้งข้าว จึงเป็นของจำเลย พินัยกรรมเป็นพินัยกรรมปลอม เจ้ามรดกโอนทรัพย์สินตามพินัยกรรมไปแล้ว ข้อกำหนดพินัยกรรมเป็นอันเพิกถอนไป ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้แบ่งทรัพย์พิพาท
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ทั้งสามฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า นายหลอดนางพันยกที่พิพาททั้งหมดให้จำเลยมานานแล้ว จนถึงปี พ.ศ. ๒๕๒๐ นายหลอดยังไปยืนยันแสดงเจตนายกที่พิพาทให้จำเลยต่อหน้านายจันทาผู้ใหญ่บ้านและต่อหน้าเจ้าพนักงานที่ดิน จนเจ้าพนักงานที่ดินออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์ให้จำเลย เรือนและยุ้งข้าวไม่ใช่ทรัพย์มรดก ที่โจทก์ฎีกาว่า จำเลยให้การว่าพินัยกรรมปลอม เมื่อเจ้ามรดกโอนทรัพย์ตามพินัยกรรมไปในระหว่างมีชีวิตอยู่ ข้อกำหนดในพินัยกรรมเป็นอันเพิกถอน คำให้การของจำเลยจึงขัดกัน ไม่มีประเด็นนำสืบนั้น เห็นว่าคำให้การของจำเลยดังกล่าวเป็นการต่อสู้ว่า ไม่มีข้อกำหนดตามพินัยกรรมแม้จะให้การว่าพินัยกรรมปลอมด้วย ก็เป็นเรื่องที่ว่าไม่มีพินัยกรรมเกี่ยวกับที่พิพาทนั้นเอง คำให้การของจำเลยไม่ข้ดกันแต่อย่างใด
พิพากษายืน
