แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 345 เป็นเรื่องสั่งซื้ออาหารและบริโภคด้วย อันเป็นการกระทำต่อเนื่องกันในเวลานั้น ซึ่งตามปกติก็บริโภคกันที่ร้านขายอาหารนั่นเอง โดยเป็นที่เข้าใจกันว่าผู้สั่งซื้อสามารถจะชำระค่าอาหารได้
จำเลยจะแต่งงานบุตรสาวจึงไปติดต่อสั่งอาหารล่วงหน้า 18 โต๊ะ ๆ ละ 200 บาท และให้นำไปเลี้ยงกันในสถานที่อีกแห่งหนึ่ง ดังนี้ มีลักษณะเป็นสัญญาจ้างเหมา เมื่อจำเลยไม่ชำระราคาก็เป็นผิดสัญญาทางแพ่ง หาผิดอาญาไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันสั่งซื้ออาหารจากนายไต้ฮี้ ๑๘ โต๊ะ ราคา ๓,๖๐๐ บาท โดยเจตนาทุจริตหลอกลวงและรู้ว่าไม่สามารถชำระราคาค่าอาหารได้ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๔๑, ๓๔๕ และใช้ราคา
จำเลยทั้ง ๓ ให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยไม่ได้หลอกลวง ไม่ผิดมาตรา ๓๔๑ แต่จำเลยที่ ๑ สั่งซื้ออาหารและบริโภคโดยรู้ว่าไม่สามารถชำระค่าอาหารได้ พิพากษาว่าจำเลยที่ ๑ ผิดมาตรา ๓๔๕ ให้จำคุก ๑๕ วันและปรับ ๒๐๐ บาท กับใช้ค่าอาหาร โทษจำยก จำเลยที่ ๒ – ๓ ให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์ข้อกฎหมาย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๑ ฎีกาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามมาตรา ๓๔๕ เป็นเรื่องสั่งซื้อและบริโภคอาหารด้วย อันเป็นการกระทำต่อเนื่องกันในเวลานั้น ซึ่งตามปกติบริโภคกันที่ร้านขายอาหารนั่นเอง โดยเป็นที่เข้าใจกันว่า ผู้สั่งซื้อสามารถจะชำระค่าอาหารได้ แต่คดีนี้จำเลยไปติดต่อสั่งอาหารล่วงหน้าหลายวันโดยให้นำอาหารไปเลี้ยงในสถานที่อีกแห่งหนึ่ง โดยมีข้อตกลงกันในเรื่องราคา ซึ่งมีลักษณะเป็นสัญญาจ้างเหมาให้ทำอาหารมาบริโภคกันในงาน เมื่อจำเลยไม่ชำระราคาก็เป็นผิดสัญญาทางแพ่ง หาเป็นผิดอาญาไม่
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
