แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตาย มีบาดแผล 4 แผลยังไม่พอที่จะส่อแสดงให้เห็นว่าเป็นการทรมานหรือเป็นการกระทำโดยทารุณโหดร้ายได้ กรณีจึงไม่เข้าลักษณะการกระทำโดยทารุณและโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(5) จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 เท่านั้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้มีดพกปลายแหลมแทงผู้ตาย และใช้มีดโกนเชือดคอซ้ำอีกจนผู้ตายถึงแก่ความตาย เป็นการกระทำโดยทรมานและด้วยความทารุณโหดร้ายขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา๒๘๙(๕) และริบของกลาง
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยได้ใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตายโดยมุ่งกระทำให้ผู้ตายถึงตายอย่างเดียว มิได้กระทำการอันแสดงถึงความโหดร้ายทารุณเป็นพิเศษ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙(๕) จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ ให้ประหารชีวิต ลดกึ่งหนึ่งฐานรับสารภาพตามมาตรา ๗๘ ประกอบด้วยมาตรา ๕๒ ลงโทษจำคุกจำเลย ๒๐ ปี
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยได้ใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตายมีแผล ๔ แผลเป็นลักษณะการกระทำที่มุ่งประสงค์จะให้ตายอย่างเดียว มิได้มีกิริยาอาการอย่างอื่นที่จะให้เห็นว่าได้ทำทรมานหรือแสดงการทารุณโหดร้ายแต่ประการใด การที่จำเลยใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตายยังไม่พอที่จะส่อแสดงให้เห็นว่าเป็นการทรมานหรือเป็นการกระทำโดยทารุณโหดร้ายได้กรณีจึงไม่เข้าลักษณะการกระทำโดยทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๙(๕) จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ เท่านั้น
พิพากษายืน
